نقاط قوت (S)

نقاط ضعف (W)

فرصت‌ها (O)

استراتژی‌های (SO)

استراتژی‌های (WO)

تهدیدها (T)

استراتژی‌های (ST)

استراتژی‌های (WT)

اتخاذ استراتژی های توسعه
این تکنیک بر این اصل استوار است که پدیده در یک محیط رقابتی تحت تأثیر شرایط درونی خود و شرایط محیطی یا بیرونی قرار دارد. شرایط درونی در ارتباط با وضعیت و ماهیت پدیده قرار دارد و از دو جنبه نقاط قوت و نقاط ضعف بررسی می‌گردد. شرایط بیرونی یا محیطی نیرو هایی هستند که از سیستم‌ های بیرون از پدیده بر آن تاثیر می‌گذارند و از دو جنبه فرصت‌ ها و تهدید ‌ها بررسی می‌گردد. لازم به ذکر است مدل‌های ارائه شده جهت غنی شدن مبانی نظری این پژوهش بیان شده و در این پژوهش تنها مدل تحلیلی SWOT به کار گرفته شده است.
فصل چهارم
یافته های تحقیق
۴-۱- موقعیت جغرافیایی شهر رشت
شهرستان رشت تقریبأ در مرکز جلگه‏ی گیلان، بین ۳۷ درجه و ۳۰ ثانیه تا ۳۷ درجه و ۲۷ دقیقه و ۲۰ ثانیه‏ی عرض شمالی و طول جغرافیایی ۴۹ درجه و ۲۷ دقیقه و ۴۲ ثانیه تا ۴۹ درجه و ۵۵ دقیقه و ۱۸ ثانیه‏ی شرقی قرار گرفته است (سالنامه آماری استان گیلان،۱۳۸۹: ۵۸)
شهر رشت در وضع طبیعی خود ، جزء کوچکی از جلگه گیلان است که در دشت های جنوبی دریای خزر واقع شده است. این جلگه در دو حد جنوبی و شمالی خود بین کوه های البرز و نوار ساحلی قرار دارد. این شهر، مرکز شهرستان و استان در طول جغرافیایی ۴۹ درجه و ۳۵ دقیقه‏ی شرقی واقع شده است (همان مأخذ). بنابراین می‏توان گفت این شهر از نظر زمان واقعی شبانه روز-وقت شرعی از ساعت بین المللی گرینویچ ۳ ساعت و ۱۸ دقیقه و ۲۰ ثانیه جلوتر است (عظیمی دوبخشری،۱۳۸۵: ۱۷)

جعفر خمامی زاده پژوهش گرگیلان شناس درباره موقعیت شهر رشت نوشت:
«از نظر توپوگرافی، باید رشت را شهری مسطح دانست و می توان گفت که شهر رشت، روی برآمدگی، به در ازای ۴ کیلومتر و به پهنای ۲ کیلومتر قرار دارد. ارتفاع قسمت های مرکزی شهر، میان (۱+)و (۲-) تغییر می کند. خط تراز، در قسمت های پر جمعیت برابر (۷-)متراست. در قسمت های جنوب و جنوب باختری و خاور هم که زمین ها به سوی رودخانه می رود پست می شود» (خمامی زاده،۲۰۴:۱۳۷۵).
روند شکل گیری شهر ابتد از هسته های اولیه، در بین رودخانه گوهررود و زرجوب با کمی تمایل به سمت شرق آغاز شده و در بین دو رودخانه گسترش یافته است. این گسترش در دوران صفویه و قاجاریه نیز بدون تغییر محسوسی در بافت کالبدی محلات جدید ادامه پید کرده و در ابتدای دوران پهلوی، قبل از آغاز خیابان کشی های دوران رضاشاهی، شهر تقریبأ تمام فاصله بین دو رودخانه را اشغال کرده بود.
۴-۲- محله چمارسرا (چومارسرا)
محدوده مورد مطالعه در تحقیق حاضر یکی از محلات قدیمی رشت شامل محله چمارسرا کلان شهر رشت می­باشد. نام غربی ترین محله ی رشت، آخر خیابان بیستون که از پارک سبزه میدان شروع شده، به این محله ختم می گردد. این محله به وسیله پلی به شاهراه رشت- فومن مرتبط می شود. پل مزبور بر روی رودخانه گوهررود است که در این ناحیه رودخانه ی چمارسرا نامیده می شود. از نظر تقسیمات جغرافیایی شمال این محدوده از پل چمارسرا بر روی خیابان طالقانی تا تقاطع طالقانی به سردار جنگل و از شرق از تقاطع خیابان طالقانی بر روی خیابان سردار جنگل تا پل رازی و از جنوب از پل رازی بر روی رودخانه و غرب از ادامه رودخانه گوهررود تا پل چمارسرا منتهی می شود (شهرداری،۱۳۸۹)
ملگونف سیاح روسی که در سال ۱۸۵۸ میلادی (۱۲۳۷٫ش- ۱۲۷۵ه.ق) به گیلان سفر کرده بود، در سفرنامه خود از محله ای به نام چومارسرا نام برده شده که رودی نیز به همین نام دارد. همچنین از مسجد و بقعه آقا دانای علی در آن محله نام برده است. وی می گوید در این محله حدود ۷۴۵ خانه وجود دارد. در سفر نامه گملین نیز از محله چومارسرا و تکیه ای به همین نام در آن محله اسم برده شده است. میرزا رضا فراهانی از محله چومارسرا به عنوان یکی از هفت محله شهر نام برده است. کتاب دائره المعارف سرزمین ایران از این محله نامی نبرده است.
در کتاب سرزمین و مردم گیل و دیلم، ضمن نام بردن از این محله، گفته شده که از زمان صفویه به بعد شهر دارای هفت محله بوده است که محله چمارسرا را در سالهای اخیر هشتمین محله به حساب آورده اند (در کتیبه مسجد جامع شهر نیز از هشت محله نام برده شده است).
در کتاب نامها و نامداران گیلان چنین نوشته شده است: ” نام غربی ترین محله رشت، آخر خیابان بیستون، که از پارک سبزه میدان شروع شده به این محله ختم می گردد. این محله به وسیله پلی به شاهراه رشت و فومن مرتبط می شود. پل مزبور بر روی گوهررود است، که در این ناحیه “رودخانه چمارسرا” نامیده می شود. تا چند سال پیش قسمت شمالی این محله را باغهای چای و صیفی کاری و قلمستان تشکیل می داد که بعدا تبدیل به کوی شده و در آن قطعه بندی و خیابان سازی و خانه سازی با سرمایه های خصوصی به عمل آمد.”
رابینو در کتاب دارالمرز ایران، چومارسرا را جزء محله کیاب به حساب آورده است. بر اساس آمارهای ملگونف و میرزا رضا فراهانی می توانیم چنین نتیجه بگیریم که جمعیت تقریبی محله چومارسرا در سالهای ۱۳۰۲-۳ ه.ق. تقریبا حدود ۵۹۶۰ نفر بوده است (مهندسین مشاور طرح و بنا،۶۵:۱۳۷۹).
نقشه شماره۴-۱- موقعیت
نقشه۴-۲- تصویر رشت قبل از دوره صفویه
مآخذ: طرح ساماندهی بافت قدیم شهررشت.پاییز۷۹
نقشه شماره ۴-۳- تصویر رشت در دوره صفویه
مآخذ: طرح ساماندهی بافت قدیم شهررشت. پاییز۷۹
نقشه شماره ۴-۴- تصویر رشت در اوایل دوره قاجار
مآخذ: طرح ساماندهی بافت قدیم شهررشت. پاییز۷۹
نقشه شماره ۴-۵- تصویر رشت در اواخر دوره قاجار
مآخذ: طرح ساماندهی بافت قدیم شهررشت. پاییز۷۹
نقشه شماره ۴-۶- وضع موجود محله چمارسرا
۴-۳-کاربری مذهبی موجود در رشت
کاربری مذهبی در سطح شهر شامل مساجد، امامزاده ها و تکایا و حسینیه هاست، که به تناسب محلات و توسعه شهر افزایش یافته اند. تعداد کاربری فوق در سطح شهر ۷۷مکان می باشد. وسعت کاربری فوق در شهر ۹٫۶هکتار با سرانه ۱۸% متر مربع است (نقشه شماره ۴-۷)پراکنش و شعاع عملکردی کاربری فوق را نشان می دهد، همانطور که مشاهده می شود پراکنش کاربری فوق عمدتأ در محدوده های مرکز، بازار و اطراف بازار است و محدوده هایی از شهر فاقد کاربری فوق است. علاوه بر آن به دلیل آنکه کاربری فوق عملکردی ناحیه ای دارد و معابری با محدوده عملکردی ناحیه ای و فراتر امکان دسترسی کاربری فوق را کاهش می دهد، محدوده های بیشتری از شهر با کمبود کاربری فوق مواجه می شود(نقشه شماره۴-۸) (طرح جامع،۳۵،۱۳۸۶).
نقشه شماره۴-۷- پراکنش و شعاع عملکردی کاربری مذهبی در سطح شهر
مأخذ نقشه: طرح جامع رشت
نقشه شماره۴-۸- محدودیت های حاصل از دسترسی ها(کاربری مذهبی)