هنجار های اعتماد
اعتماد اجتماع مدنی
ارتباطی
افقی  عمودی
ساختاری
باز  بسته
انبوه  پراکنده
همگن  ناهمگن
شکل۲-۳) مدل استون (معمارزاده و همکاران، ۱۳۸۸)
۲-۱-۴-۱۰) دیدگاه سرمایه اجتماعی هسلی و همکاران
هسلی و همکاران^[۱۷] به رابطه بین سرمایه اجتماعی سازمان و کیفیت کار و سلامتی اشاره کرده و در این رابطه به ارائه مدل پرداخته‌اند. مدل هسلی رابطه مثبت بین سرمایه اجتماعی، بهره وری، انتقال دانش، نوآوری، اثر بخشی تیمی، کاهش ترک خدمت، رضایت شغلی بالا و سلامتی بهتر را در سازمان نشان می‌دهد و بر این عقیده بود که ویژگی های عمومی سازمانی، می‌توانند رضایت شغلی و سلامتی را پیش بینی کرده و سرمایه اجتماعی به عنوان یک ساختار می‌تواند پیوند میان این ویژگی‌ها را برقرار سازد ( Hasle et al, 2007 ).
۲-۱-۴-۱۱) چارچوب سرمایه اجتماعی مشترک و اعتبار مشترک ویدمن و همکاران
ویدمن^[۱۸] به ارائه یک چارچوب فکری برای تجزیه و تحلیل سرمایه اجتماعی مشترک به همراه محرک های کلیدی آن یعنی سرمایه رابطه ای و اعتباری پرداخته است. ویدمن سه مزیت اصلی را برای سرمایه اجتماعی قائل است:

۱- دسترسی به منابع اطلاعاتی.
۲- فراهم کردن کنترل و نفوذ اعتماد.
۳- همچنین برای اعتبار مشترک در مدل خود به چهار ویژگی مرتبط با آن اشاره می‌کند که عبارتند از: اعتبار، قابلیت اعتماد، مسئولیت پذیری و اعتماد در شایستگی، این ویژگی ها می‌توانند به عنوان پایه اهداف سرمایه اجتماعی مشترک و مؤلفه های اصلی اعتبار مشترک محسوب گردند (Wideman et al, 2006).
۲-۱-۴-۱۲) مدل سرمایه اجتماعی لینا و وان بورن
لینا و وان بورن^[۱۹] مدل سرمایه اجتماعی به دو جزء تقسیم بندی نموده اند:

1. 1. وابستگی^[۲۰]: اولین جزء سرمایه اجتماعی سازمانی، وابستگی است. که به منزله تمایل و توانای افراد در سازمان برای اینکه هدف‌های فردی را تابع هدف ها و کنش های جمعی نماید تعریف می‌شود. تمایل افراد برای مشارکت در کنش های جمعی بستگی به اعتقاد آنها دارد. یعنی اعتقاد به اینکه، کوشش های فردی که بطور کل به طور مستقیم به کل سود می‌رساند و باعث بهره مندی افراد به طور غیر مستقیم نیز می‌گردد.

1. 1. اعتماد: از نظر محققان سازمانی هم به عنوان مقدمه‌ای برای کنش جمعی موفقیت آمیز است، و هم می‌تواند به منزله نتیجه کنش های جمعی موفق قلمداد گردد. این بعد برای اینکه افراد بتوانند در کنار یکدیگر بر روی پروژه‌های مشترک کار کنند، لازم است (Leana & Van Buren , 1999).

۲-۱-۴-۱۳) مدل سرمایه اجتماعی لاک لی
لاک لی^[۲۱] سعی در خلاصه سازی طرح های مختلف ابعاد سرمایه اجتماعی از مبانی نظری موضوع دارد. او سرمایه اجتماعی را به دو بعد کیفیت و شبکه‌های ساختاری تقسیم نموده است. بعد کیفیت نیز به دو بعد روابط متقابل و اعتماد تقسیم بندی شده که اعتماد نیز می‌تواند بصورت اجتماعی و نهادی باشد. شبکه‌های ساختاری نیز می‌تواند بصورت رسمی و غیر رسمی و فضایی و رابطه‌ای باشد. شکل زیر نشان دهنده این طرح می‌باشد:
رابطه ای
رسمی
نهادی
اجتماعی
سرمایه اجتماعی
شبکه های ساختاری
کیفیت
اعتماد
روابط متقابل
فضایی
غیر رسمی
شکل ۲-۴) ابعاد سرمایه اجتماعی از دیدگاه لاک لی (معمارزاده و همکاران، ۱۳۸۸)
۲-۱-۴-۱۳) رویکرد کندی در سرمایه اجتماعی
دسته ‏بندی دیگری از ابعاد سرمایه‌ی اجتماعی توسط گروه ‏” کندی‏” در دانشگاه هاروارد انجام شده که متغیرهای فوق تا حدودی در این دسته ‏بندی که به شکل تطبیقی به انجام‏ رسیده است ملاحظه می‏شود؛ این گروه مطالعاتی، ابعاد زیر را مورد شناسایی‏ قرار داد (معمارزاده و همکاران، ۱۳۸۸).
۱- اعتماد
الف- اعتماد اجتماعی: محور اصلی سرمایه اجتماعی، پاسخ به این سؤال است که آیا شما اعتمادی به افراد دارید؟ این افراد ممکن است همسایه، همکاران، فروشنده یک‏ فروشگاه، یک هم‏کیش، پلیس و خلاصه هم کسانی باشد که در زندگی روزمره با آنها در ارتباط هستید باشد.
ب- اعتماد میان نژادهای مختلف: یک جامعه عموما یک‏دست بوده و افراد اغلب از یک مذهب و نژاد هستند، اما ممکن است سرمایه‌ی اجتماعی را میان نژادهای مختلف‏ (سیاه، سفید، زرد) مورد بررسی قرار داد و میزان اعتماد نژادها را نسبت به همدیگر مورد بررسی قرار داد (معمارزاده و همکاران، ۱۳۸۸).
۲- مشارکت سیاسی
الف- مشارکت سیاسی عادی: یکی از ابزار اندازه‏گیری میزان مشارکت افراد در جامعه، اندازه‏گیری میزان مشارکت سیاسی است. این مشارکت را می‏توان از تعداد افراد رأی‏ دهنده، میزان مطالعه و حجم خرید روزنامه‏ها، اطلاعات شهروندان از مسائل سیاسی و مانند آنها مورد اندازه‏گیری قرار داد.
ب- مشارکت سیاسی نقادانه: مطالعات نشان می‏دهد که ممکن است جامعه‏ای از لحاظ مشارکت سیاسی عادی در حد پایینی باشد؛ به عبارتی افراد شرکت‏کننده در انتخابات‏ مجلس خیلی کم باشند و همین‏طور مطالعه‌ی روزنامه‏ها اندک و بینش سیاسی جامعه در سطح پایین باشد، اما در عین حال این جامعه از لحاظ مشارکت سیاسی نقادانه در سطح‏ بالایی باشد و افراد در فعالیت هایی مانند راهپیمایی‏ها، تجمع ها، انقلاب های سیاسی… حضور فعالی داشته باشند. بی‏تردید اندازه‏گیری این بعد نیز به مشارکت سیاسی مربوط است.
ج- رهبری مدنی: رهبری مدنی به میزان مشارکت افراد در گروه ها، باشگاه ها و انجمن‏ها و امور شهر یا مدرسه و نظایر آنها می‏پردازد و این سئوال را که فرد تا چه اندازه‏ در این گروه ها و انجمن‏ها نقش رهبری را ایفا می‏کند، مد نظر قرار می‏دهد.