۰.۳۷۰

خرداد

۰.۲۳۳

تیر

۰.۲۲۶

مرداد

۰.۲۰۸

شهریور

مقدار مجموع سالانه­ی سود برای پایین­دست با در نظرگرفتن مقادیر رهاسازی آب در ماه­های مختلف ۱.۲۵E+09 تومان و مقدار مجموع سالانه­ی ضرر برای بالادست به سبب همکاری ۹.۸۸E+08 تومان محاسبه شد. بنابراین مقدار s (سود) برابر خواهد شد با:

یعنی سود یکساله­ای که بالادست و پایین­دست بر اثر این همکاری به دست می­آورند ۲۶۲,۰۰۰,۰۰۰ تومان خواهد شد.
همچنین با در نظرگرفتن مقادیر رهاسازی آب در ماه­های مختلف، می­توان کمبود را برای هر دو مصرف ­کننده، قبل و بعد از همکاری به دست آورد (شکل­های ۴-۲۸ و ۴-۲۹).
شکل ‏۴‑۲۸: مقایسه­ مقادیر کمبود آبی مصرف ­کننده­ بالادست قبل و بعد از همکاری
شکل ‏۴‑۲۹ : مقایسه­ مقادیر کمبود آبی مصرف ­کننده­ پایین­دست قبل و بعد از همکاری
جمع­بندی
در این فصل یک سیستم مرکب رودخانه-آبخوان که وظیفه­ی تأمین نیاز آبی دو منطقه­ بالادست و پایین­دست را به عهده داشت در نظر گرفته شد و پس از شبیه­سازی وضعیت موجود مصرف­ کنندگان و مشخص کردن مقادیر آب تخصیص­یافته به آن­ها علل بروز اختلاف مشخص شد، پس از مشخص شدن دلایل اختلاف میان این دو مصرف ­کننده از یک مدل بهینه­سازی در تخصیص آب استفاده شد. از آنجایی که مدل­های بهینه­سازی مطلوبیت­ها و خواسته­ های ارگان­های درگیر را وارد مسئله نمی­کنند، قادر به رفع مسئله­ اختلاف نمی­باشند.
در بخش­های بعد با تعیین توابع مطلوبیت هر یک از ذی­نفعان و مشخص کردن اوزان آن­ها از سه مدل مختلف حل اختلاف (Nash, CR(I), CR(II)) استفاده شد. هر سه مدل محدودیت­های یکسانی را داشتند اما توابع هدف­شان متفاوت بود. نتایج این سه مدل با یکدیگر مقایسه گردید و مشخص شد مدل CR(I) نتایج بسیار نزدیکی به مدل بهینه­سازی ارائه شده در بخش قبل داردکه علتش تابع هدف مشابه به تابع هدف مدل بهینه­سازی بود. مدل CR(II) نیز با تابع هدفی که مشابه به تابع هدف مدل حل اختلاف Nash می­باشد، در این مدل ساده نتایج مشابهی به نتایج مدل Nash نشان داد.
در انتهای این فصل رویکردی در نظر گرفته شد که با بهره گرفتن از ویژگی غیرخطی بودن تابع هزینه می ­تواند باعث کاهش هزینه­ های کمبود برای پایین­دست شود، بدین شکل که بالادست مقداری از آب رودخانه را رها کند تا در اختیار پایین­دست قرار گیرد و هزینه­ های پایین­دست کاهش یابد و سود حاصل از این کاهش هزینه­ها میان این دو مصرف ­کننده تقسیم شود.
فصل پنجم: مطالعه­ موردی
مقدمه
در فصل قبل فرمول­بندی مدل­های بهینه­سازی مختلف ارائه و با یک مثال فرضی ساده که متشکل از دو مصرف ­کننده بود، صحت عملکرد و رفتار مدل مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. جهت نمای کاربرد عملی مدل، در این فصل از داده ­های مربوط به دشت ابهر- خرمدره که در حوضه آبریز رودخانه ابهر در استان زنجان قرار دارد استفاده شده است. شکل ‏۵‑۱ موقعیت منطقه­ طرح و محدوده­ مدل را در حوضه ابهر رود نمایش می­دهد. مطالعات بهره ­برداری تلفیقی دشت ابهر در سال ۱۳۸۳ توسط مهندسین مشاور آبخوان به انجام رسیده است که اطلاعات مورد نیاز از این مطالعات استخراج شده است. لازم به ذکر است که در مطالعه­ موردی برای مدلسازی بهتر حل اختلاف اثر سد کینه­ورس لحاظ نشده است. همچنین این منطقه دارای تعداد بسیاری چاه می­باشد (۵۸۰ عدد) که مدلسازی را بسیار مشکل می­سازد به همین دلیل از بین تمام چاه­ها، ۶ چاه به منظور نشان دادن روش کار انتخاب شده است. در ضمن افزایش تعداد چاه­ها، یا افزایش تعداد دوره­ها با افزایش مولفه­های مدل و غیرخطی­تر شدن آن، زمان اجرا را بسیار طولانی و مدلسازی حل اختلاف را (در این تحقیق) غیرممکن می­سازد.
شکل ‏۵‑۱:موقعیت کلی منطقه­ طرح و محدوده­ مدل (آبخوان) در حوضه­ی آبریز ابهر [۵]
داده ­های پایه
داده ­های هیدرولوژیکی
با بررسی سری زمانی ۳۰ ساله­ی جریان ورودی به رودخانه، از داده ­های سال آبی ۵۱-۱۳۵۰ با مجموع سالانه­ی ۲۵/۴۲ میلیون متر مکعب که استفاده شده است [۵]. همچنین برای بررسی بهتر عملکرد مدل دو سال تر و خشک نیز انتخاب شده ­اند که به ترتیب سال­های آبی ۶۷-۱۳۶۶ و ۷۸-۱۳۷۷ می­باشند.

مجموع

شهریور

مرداد

تیر

خرداد

اردیبهشت

فروردین

اسفند

بهمن

دی

آذر

آبان

مهر

ماه

۴۲.۲۵۰

۰.۴۰۵

۰.۹۷۳

۰.۵۶۴

۲.۹۰۸

۱۱.۰۳۷