عوامل استرس ­زا و رابطه آن­ها با کیفیت زندگی زنان سرپرست خانواده

عمده­ترین عامل استرس ­زا در زنان سرپرست خانواده مسایل اقتصادی و در زنان غیرسرپرست خانواده مسایل جسمی و روحی می­باشد. هم­چنین زنان سرپرست خانواده از کیفیت زندگی پایین­تری نسبت به زنان غیرسرپرست در ابعاد سلامتی و عملکردی، اقتصادی - اجتماعی، روحی- روانی و خانوادگی برخوردارند.

تحلیلی بر مسایل و نیازهای زنان سرپرست خانوار جهت توانمندسازی آنان (مطالعه موردی شهر تهران

در بین زنانی که درآمدی پایین و سواد اندکی دارند، رفع نیازهای مادی خود و فرزندان­شان در اولویت قرار دارد. برای دسته دوم که درآمد متوسطی داشتند و تحصیلات­شان نیز بالای سیکل است ترس از آینده شغلی و هم چنین آینده فرزندان و نیز ارتباط با فرزندان­شان از مسایل مهم آنان است. برای دسته سوم که مشکلی از جهت مالی نداشتند خدمات روانشناسی و توانمندکردن آن­ها در زمینه روانی و اجتماعی و سیاسی اهمیت دارد.

بررسی میزان استرس و حمایت­ اجتماعی مادران متأهل و مادران مجرد

مادران مجرد نسبت به مادران متأهل به احتمال بیشتری دچار دوره­هایی از افسردگی بوده ­اند. همچنین مادران مجرد میزان استرس بیشتر، حمایت اجتماعی ادراک شده و مشارکت اجتماعی کمتری را نسبت به مادران متأهل داشته، به علاوه مادران مجرد از ارتباط محدودتری با دوستان و خانواده­شان برخوردار بودند و از مشکلات جسمانی و روانی بیشتری رنج می­بردند.

ماه شیوع افسردگی در میان مادران مجرد و متأهل در بررسی سلامت جمعیت ملی سال ۱۹۹۴

مادران مجرد از درآمد و تحصیلات کمتری از مادران متأهل برخوردارند. همچنین نرخ افسردگی و انواع اختلالات عاطفی مادارن مجرد بیشتر از مادران متأهل است و مادرانی که دارای فرزندانی با سن کمتر هستند بیشتر دچار افسردگی شده ­اند.

ساختار خانواده و استرس: مقایسه خانواده­های از دو پدر و مادر و خانواده­های زن سرپرست

زنان سرپرست خانوار استرس بیشتری را نسبت به مردان سرپرست خانوار در عرصه ­های مختلف تجربه می­ کنند. همچنین سه نوع عوامل استرس ­زا شناسایی و مورد بررسی قرار گرفت که عبارت است از: حضور سویه­های مزمن در زندگی، وقوع رویدادهای مهم زندگی و عدم وجود حمایت اجتماعی و روانی. از این میان عوامل مذکور، رویدادهای مهم زندگی مهم­ترین عامل استرس زنان سرپرست خانوار می­باشد.

افسردگی و کیفیت زندگی برای زنان سرپرست خانوار و خانواده­های هسته­ای

زنان سرپرست خانوار از کیفیت زندگی پایین، درآمد پایین و در نتیجه افسردگی بیشتربی برخوردارند.

مشکلات روحی و روانی در میان مادران مجرد و متأهل و نقش مشکلات مالی و حمایت­اجتماعی

مادران مجرد تجربه سلامت روان ضعیف­تری از مادران متأهل دارند و همچنین عوامل اجتماعی و جمعیت­شناختی، درآمد خانوار، مشکلات مالی و اجتماعی ۹۴ درصد از ارتباط بین وضعیت این زنان و سلامت روان آن­ها را می­سنجد. مشکلات مالی و حمایت اجتماعی قویترین متغیر پیش ­بینی کننده در این زمینه بودند.

زنان سرپرست خانوار، زنانه شدن فقر و رفاه

دسترسی پایین به بازار کار و عادت کردن به انجام کارهای ضعیف و همچنین مهارت و آموزش ضعیف زنان سرپرست خانوار را از خدمات رفاهی محروم کرده است؛ در نتیجه عدم مزایای رفاهی برای زنان سرپرست خانوار با توجه به این ارقام معنی­دار است و محرومیت از مزایای رفاهی پایین نقش مهمی در زنانه شدن فقر دارد.

زنان سرپرست خانوار و زنانه شدن فقر: حقایق داستان واستراتژی

سه عامل مهم گسترش زنانه شدن فقر در زنان سرست خانوار عبارت از: اول حقوق و قابلیت فقرآور، دوم کار سنگین و درآمد پایین و سوم محدودیت در تحرک اجتماعی و اقتصادی با توجه به موانع قانونی بازار کار فرهنگی می­باشد.

جمع­بندی نتایج ادبیات تجربی طرد اجتماعی

عنوان

نتیجه

بررسی طرد اجتماعی زنان ایرانی ازدواج کرده با اتباع خارجی (عراقی- افغانی) و عوامل مؤثر بر آن(مورد مطالعه شهرستان نیشابور)

سوالات ۲۴ الی۲۶ برای سنجش الزامات برنامه ریزی استراتژیک نیروی انسانی در ُبعد پیش نیاز مدیریتی و در قالب ۳ شاخص با توجه به مدل عملیاتی به شرح زیر تنظیم گردیده است:

سوال ۲۴ سواد کار با اطلاعات
سوال ۲۵ سواد کار با رایانه
سوال ۲۶ بازنگری روابط انسانی
سوالات ۲۷ الی۴۵ برای سنجش ابعاد عملکرد کارکنان و در قالب ۱۹ شاخص به شرح زیر تنظیم گردیده است:
سوال ۲۷ موفق بودن در کار
سوال ۲۸ آموزشهای لازم در زمینه کاری
سوال ۲۹ دوره های آموزشی ضمن خدمت
سوال ۳۰ درک صحیح از اهداف سازمان
سوال ۳۱ آشنا نمودن جهت درک درست از کار
سوال ۳۲ مورد حمایت از سوی مدیران
سوال ۳۳ فرصت برای ارتقاء
سوال ۳۴ پاداش های غیرنقدی
سوال ۳۵ قدردانی از ابتکارات و نوآوریها
سوال ۳۶ دلجویی مشکلات فردی
سوال ۳۷ وسایل و تجهیزات در اختیار
سوال ۳۸ حمایت سازمانها و داویر
سوال ۳۹ شرایط اقتصادی
سوال ۴۰ رقابت کارکنان با سازمانهای دیگر
سوال ۴۱ نتیجه عملکرد
سوال ۴۲ ارتباط با مسئولان در رابطه با دریافت اطلاعات
سوال ۴۳ نتایج مثبت کار
سوال ۴۴ ارتباط کارکنان رده پائین با رده بالا
سوال ۴۵ تغییر آئین نامه های دولتی
مقیاس مورد استفاده در پرسشنامه، طیف لیکرت پنج گزینه ای است که از خیلی کم شروع و به خیلی زیاد ختم می شود. بوسیله پرسشنامه از کارکنان شبکه های بهداشت ودرمان استان هرمزگان خواسته شد تا نظر خود را در رابطه با الزامات برنامه ریزی استراتژیک نیروی انسانی و عملکرد کارکنان اعلام نمایند.
پایایی و روایی ابزار جمع آوری اطلاعات
در این پژوهش، برای مشخص کردن روایی ابزار جمع آوری اطلاعات، از روایی نمادی یا صوری استفاده گردید. بدین ترتیب که پرسشنامه تهیه شده اولیه، به تعدادی از اساتید و صاحب نظران شامل؛ مدیران ارشد دانشگاه و فارغ التحصیلان دکتری وکارشناسی ارشد رشته مدیریت و همچنین کارشناسان شبکه های بهداشت و درمانی ارائه گردید تا در رابطه با اینکه سؤالات مطرح شده، آنچه را که مد نظر است، اندازه گیری می کند یا خیر؟ اظهار نظر نمایند. سپس نظرات اساتید و صاحبنظران مدیریت و کارشناسان شبکه های بهداشت و درمان، در پرسشنامه لحاظ و تغییرات لازم در سؤالات به وجود آمد. تا بدین طریق نسبت به روایی پرسشنامه اطمینان حاصل شود.

برای آزمون پایایی ابزار اندازه گیری ازآزمون آلفای کرونباخ استفاده شده است.
جدول شماره ۲-۳ :آزمون پایایی پرسشنامه

وضعیت واحد تجاری

ساختار)مالکیت انفرادی، شرکت تضامنی، شرکت، موسسه امین)سپرده پذیر((، اندازه و عمر واحد تجاری، نوع فعالیتهای انجام شده، تمرکز)محلی یا بین المللی(، اطلاعات مالی)سرمایه گذاری(، واسطه های کسب و کار

عوامل صنعت

تشریح و اندازه صنعت، شرکاء عمده در صنعت، حاشیه سود، ساختار سرمایه، قوانین صنعت، الگوهای کار، مسائل مربوط به صنعت )سطح رقابت، عوامل فصلی و مسائل مربوط به زیر ساخت ها(

عوامل اجتماعی

هنجارهای فرهنگی، پیشینه قومی، نگرش به دولت، سن، جنس و سطح تحصیلات

عوامل اقتصادی

سرمایه گذاری، نرخ بهره دموگرافیک، نظام مالیاتی، دولت، سیاست، نفوذ بین المللی، تورم و بازارها

عوامل روانشناسی

حرص و آز، خطر، ترس، اعتماد، ارزشها ، انصاف و عدالت، فرصت فرار

منبع: برگرفته از کتاب حسابرسی مالیاتی میتنی بر ریسک: رویکردها و تجربیات کشورها از انتشارات بانک جهانی
ز) فاصله مالیاتی و تفاوت آن با فرار مالیاتی
هرگونه تلاش غیرقانونی برای پرداخت نکردن مالیات مانند ندادن اطلاعات لازم در مورد عواید و منافع مشمول مالیات به مقامات مسئول ، فرار مالیاتی خوانده می شود.  تعریف فرار مالیاتی، برای انواع مالیات ها یکسان است. در فرار مالیاتی، به رغم تطبیق فعالیت با قوانین، در اجرای فعالیت یک یا چند ضابطه مصوب مراجع ذی ربط تعمداً نادیده گرفته می شود.  تمایز فرار مالیاتی و فاصله مالیاتی تمایز مفهومی بین فرار مالیاتی و فاصله از پرداخت مالیات به قانونی یا غیرقانونی بودن رفتار مؤدیان مربوط می شود. فرار مالیاتی، یک نوع تخلف از قانون است. وقتی که یک مؤدی مالیاتی از ارائه گزارش درست در مورد درآمدهای حاصل از کار یا سرمایه خود که مشمول پرداخت مالیات می شود، امتناع می کند، یک نوع عمل غیر رسمی انجام می دهد که او را از چشم مقامات دولتی و مالیاتی کشور دور نگه می دارد. اما در فاصله از مالیات، فرد نگران نیست که عمل او افشا شود. فاصله از مالیات، از خلاهای قانونی در قانون مالیات ها نشات می گیرد. در اینجا فرد به منظور کاهش قابلیت پرداخت مالیات، خود دنبال راه های گریز می گردد. مثلاً درآمدهای نیروی کار را در قالب درآمد سرمایه نشان می دهد که از نرخ پایین تری برای مالیات برخوردارند. در فاصله از مالیات، مؤدی مالیاتی دلیلی ندارد نگران احتمال افشا شدن باشد، چرا که او الزاماً تمامی مبادلات خود را با جزئیات آن البته به شکل غیر واقعی، یاددا شت و ثبت می کند.  در واقع ، عوامل اقتصادی با بهره گرفتن از روزنه های قانون مالیات و بازبینی در تصمیمات اقتصادی خود تلاش می کنند تا بدهی مالیاتی خود را کاهش دهند. از آنجا که فاصله از پرداخت مالیات فعالیتی به ظاهر قانونی است، از این رو بیشتر از فرار مالیاتی در معرض دید است(آلابد و همکاران^[۹]، ۲۰۱۱).

فاصله از مالیات، یک نوع سوء استفاده رسمی از قوانین مالیاتی است. این مقوله به بررسی و یافتن راه های گریز از پرداخت مالیات در قوانین مالیاتی مرتبط می شود که مؤدیان به آن وسیله خود را به نحوی از افراد مشمول مالیات کنار می زنند. مثلاً تبادل درآمد نیروی کار به درآمد سرمایه که نرخ کمتری از مالیات را به همراه دارد، مثالی از فاصله مالیاتی است.به عنوان مثال، فرض کنید بر فعالیتی چون فروش دوچرخه، مالیات بر ارزش افزوده وضع شود.حال اگر فروشنده ای برای پرداخت مالیات کمتر ،دوچرخه کمتری بفروشد، رفتار وی بر پایه فاصله از مالیات است.اگر همین فروشنده برای پرداخت کمتر مالیات، میزان فروش دوچرخه را کمتر از مقدار واقعی آن به اداره مالیات گزارش کند، رفتار وی فرار از مالیات قلمداد می شود.    بنابراین فاصله مالیاتی، قانونی و برای کاهش تعهدات مالیاتی فرد با دور زدن قانون یا استفاده کامل از ظرایف قانونی است ، اما تقلب یا فرار مالیاتی، غیرقانونی و مبادرت عمدی به اعمال خلاف قانون مانند گزارش غیرواقعی درآمد و فروش ، کسورات و تنظیم اظهارنامه ها است. نظام مالیاتی در شرایط آرمانی، باید قابلیت مقابله با هر دو نوع فرار مالیاتی را داشته باشد(پالیل و همکاران^[۱۰]، ۲۰۱۱).
  ح) زمینه های پیدایش فاصله مالیاتی
بررسی های مختلف نشان می دهد شایع ترین زمینه های پیدایش فاصله مالیاتی چنین است.
عدم گسترش فرهنگ مالیاتی در جامعه: فرهنگ مالیاتی، مجموعه ای از طرز تلقی ، بینش و عکس العمل افراد در قبال نظام مالیاتی است. به عبارت دیگر طرز تلقی ، بینش ، برداشت ، آرمان ها ، ارزش های اجتماعی ، قوانین جاری و میزان تحصیلات و آگاهی ، از جمله عواملی هستند که فرهنگ مالیاتی را شکل می دهند.
عدم مبادله کامل اطلاعات و نبودن سیستم نظارت و پیگیری در اخذ مالیات
تشخیص علی الراس و وجود ضعف در اجرای آن
عدم استقبال از تسلیم اظهارنامه های مالیاتی و ضعیف بودن ضمانت های اجرایی: ارسال نکردن اظهارنامه، دلایل گوناگونی دارد. رایج ترین دلیل عدم ارسال، می تواند این باشد که در صورت به روز نبودن ثبت مؤدی، بهترین امکان برای ارسال نکردن اظهارنامه و پس از آن فرار از پرداخت مالیات فراهم شده است. دلیل دیگر عدم برخورد قاطع ماموران مالیاتی است که آن هم می تواند به دلیل عدم آشنایی و عدم تسلط کافی ماموران مالیاتی به قوانین مالیاتی و نداشتن مهارت کافی دراجرای آنها باشد.
تاخیر در وصول مالیات
عدم شناخت مؤدیان و مستند نبودن میزان درآمد آنها
وجود معافیت های وسیع و متنوع: دولت ها گاه با اتخاذ برخی سیاست های حمایتی مالیاتی و معافیت های مالیاتی، راه فاصله مالیاتی را باز می کنند و در صورتی که در سیستم اطلاعات کارآمد نیز در نظام مالیاتی موجود نباشد، فاصله مالیاتی گسترش می یابد. همچنین با اعطای معافیت های مالیاتی، گروهی از پرداخت مالیات معاف می شوند و این امر به کاهش درآمدهای مالیاتی دولت منجر می شود. بنابراین ، اگر اعطای معافیت ها با دقت لازم صورت نگیرد ، دولت برای کسب درآمد مالیاتی مورد نظر ، فشار سنگینی را بر گروه های دیگر جامعه وارد می کند. یعنی برای جبران بخش خالی کاسه درآمد مالیاتی ، میزان نرخ های مالیاتی بیشتری ، بر گروه هایی که از معافیت های مالیاتی بهره مند نیستند، تحمیل خواهد شد. بی تردید اعطای معافیت های مالیاتی گسترده ، به ناکارایی نظام مالیاتی و ضعف نظام اجرایی مالیاتی منجر می شود(پالیل و همکاران، ۲۰۱۱).
ط) اندازه گیری فاصله مالیاتی در ایران
در سال های اخیر، در بعضی از کشورها، دولت ها و محققان سعی در اندازه گیری میزان فرار مالیاتی، برای مالیات های خاص و نیز برای کل سیستم مالیاتی داشته اند . لیکن اندازه گیری میزان دقیق فاصله مالیاتی در کشور ایران، با مشکلاتی روبه رو بوده است که از اهم موانع در راه تخمین فاصله مالیاتی می توان به موارد زیراشاره کرد.
۱- ناتوانی در استفاده از روش های مستقیم اندازه گیری ( چرا که مردم مقادیر فرار مالیات شان را ابراز نمی کنند)
۲- انجام نشدن تحقیق جامع در مورد میزان فاصله مالیاتی در هر یک از شاخه های مشمول مالیات در ایران.
۳- تفاوت تعاریف بین المللی مالیات با تعاریف مالیات در ایران ، به نحوی که برخی از درآمدهایی که در ایران جزو درآمدهای مالیاتی محسوب نمی گردد، در سایر کشورها سهم عمده ای از درآمدهای مالیاتی را به خود اختصاص داده است.
۴- عدم تطبیق آمارهای مراکز مختلف
۵- محرمانه بودن اطلاعات مربوط
اما با این حال به دلیل آثار سوئی که فاصله مالیاتی بر اقتصاد کشور دارد، به توجه و بررسی بیشتری در این زمینه نیاز است. به طور کلی ، فاصله مالیاتی سبب می شود که درآمدهای مورد نیاز دولت برای هزینه های دولت تامین نگردد و در نتیجه خدماتی که دولت می باید آن را فراهم سازد ، در حد مورد نیاز و باکیفیت ارائه نشود(حقیقت و محمدی،۱۳۹۲).
ی) گزارشگری مالی و فاصله مالیاتی
علی رغم این، مدیران، زمانی روش­های انتخاب شده برای اهداف مالیاتی را برای گزارشگری مالی و بالعکس، بکار می برند که منافع این کار، بیشتر از هزینه­ های آن باشد. از جمله منافع این کار، اجتناب از رسیدگی های اضافی و جرایم احتمالی از طرف سازمان مالیاتی خواهد بود. اما این همخوانی رویه­ ها ممکن است هزینه­ های غیرمالیاتی نیز در برداشته باشد، به عنوان نمونه، بکارگیری روش اولین صادره از اولین وارده(FIFO) برای موجودی ها ممکن است منجر به کمتر نشان دادن سود و در نتیجه، مالیات مورد نظر شود که مزیت یا منافع این امر، نگهداری وجه نقد بیشتر برای شرکت خواهد شد. اما در مقابل، سود کمتر از دیدگاه اعتبار دهندگان شرکت ممکن است هزینه بهره بالاتری را برای شرکت به دنبال داشته باشد. نتیجه بکارگیری و مد نظر قرار دادن منافع و هزینه های مذکور از طرف مدیریت منجر به تفاوت بین سود قبل از مالیات گزارش شده در صورت سود و زیان و سود مشمول مالیات(تفاوت دفتری مالیات) خواهد شد. بنابراین، نحوه برآورد سود مشمول مالیات یا به عبارت دقیق تر، تفاوت دفتری مالیات و پرداخت های مالیاتی از جمله عوامل بسیار مهمی هستند که می توان از طریق آن فاصله مالیاتی را اندازه گیری نمود(فیلیپس، ۲۰۱۳).
ک) نقش مشاوره در فاصله مالیاتی شرکتها
اگر شرکت ها به دنبال این باشند که در برنامه ریزی وضعیت مالیاتی خود ضمن رعایت قوانین مالیاتی، مالیات اضافی نپردازند و حتی تا جایی که ممکن است مالیات کمتری پرداخت نمایند، بنابراین، به دنبال مشاوره از مشاوران مالیاتی خواهند بود. کوک و عمر (۲۰۱۰) در پژوهشی به این نتیجه رسیدند که حدود دو سوم(۳/۲) از شرکت های نمونه در پژوهش آن ها، حداقل بخشی از مشاوره مالیاتی و سایر خدمات مربوطه را از حسابرس خود دریافت می نمایند. بنابراین، برای بسیاری از شرکت ها، حسابرس به طور همزمان از طریق دو نقش مجزا، یعنی حسابرسی صورت های مالی و مشاوره مالیاتی، می تواند بر روی فاصله مالیاتی آن ها تاثیرگذارباشد(مک گوایر^۹ و همکاران، ۲۰۱۲). در حال حاضر، بیشتر موسسات حسابرسی از طریق سرمایه گذاری در آموزش کارکنان و اعضای حرفه ای خود در یک صنعت خاص و آموزش افراد حرفه ای متخصص در صنعت مربوط به مشتری، تخصص خود را در زمینه های مالی و مالیاتی در یک صنعت خاص ارتقا می بخشند. بر این اساس، نتایج پژوهش های دیگر نشان می دهد که دانش و آگاهی از صنعت مشتری و مالیاتی، عوامل بسیار مهمی در برنامه ریزی مالیاتی شرکت­ها است.

۱-۵- سؤال‌های پژوهش
نوع شخصیت‌پردازی زنان در فیلم‌های داریوش مهرجویی چگونه بوده است؟
روند این بازنمایی‌ها چگونه بوده است؟
رویکرد غالب فیلم‌ها نسبت به مقوله‌ی زن تا چه اندازه فمینیستی بوده‌اند؟
فصل دوم
۲-پیشینه‌ تحقیق
۲-۱- مقدمه
هیچ تحقیقی قادر نیست بدون بنیان و اساس و در خلأ شکل بگیرد. دانش را دارای خاصیت پیوستار می‌دانند و هر تحقیق متضمن شناخت تحقیقات گذشته است. به عبارت دیگر هر مطالعه ضرورتاً باید از حاصل کار دیگران استفاده و خود نیز در جهت تداوم آن‌ها حرکت کند. این بدان معنا است که شبکه‌ی پیوسته‌ی تحقیقات، موجبات ارتقای دانش را فراهم می‌آورد.
بنابراین می‌توان مزیت‌های مرور ادبیات تحقیق را این چنین برشمرد:

اجتناب از انجام دوباره‌کاری‌ها
بهره‌مندی از داده‌های تحقیقات پیشین
بهبود و ارتقای دانش (ساروخانی، ۱۳۸۶: ۱۴۶).
۲-۲- تحقیقات داخلی
مقاله‌ها و پژوهش‌هایی که درباره‌ی بازنمایی‌جنسیت و هویت زنان و نیز بررسی کلیشه‌های جنسیتی در رسانه‌ها اعم از سینما، تلویزیون، روزنامه، رمان و … انجام شده است، هرکدام به بررسی موقعیت و تصویر زن در ارتباط با رسانه، جامعه و فمینیسم پرداخته‌اند.
مهدیزاده و اسمعیلی (۱۳۹۱) در تحقیق خود تحت عنوان “نشانه‌شناختی تصویر زن در سینمای ابراهیم حاتمی‌کیا” به بررسی چهار فیلم از شانزده فیلم این فیلم‌ساز از سال ۱۳۶۵ به بعد در چهار دوره‌ی جنگ شامل سازندگی، اصلاحات و اصول‌گرایی پرداخته‌اند. روش تحقیق از نوع کیفی و با تکنیک نشانه‌شناسی بوده است. نتایج پژوهش بیان‌گر آن است که زنان در فیلم‌های اولیه‌ی حاتمی‌کیا که به واسطه‌ی ارتباط با فضای جنگ، آثاری مردانه هستند، جایگاهی ندارند. مردها در مرکز رخدادها قرار دارند و زن‌ها بدون حضور مردها تعریف نمی‌شوند، سوژه‌ها و موضوعاتی که زن در آن‌ها هیچ جایگاهی ندارد. دوره‌ی اول فیلم‌سازی حاتمی‌کیا اصلاً به حضور زنان نیاز نداشت، اما در دوره‌های بعد و با ورود فیلم‌ها به فضای شهر و تمرکز او روی مسائل اجتماعی جنگ، پای زنان طبیعتاً به سینمای حاتمی‌کیا باز می‌شود. اما تمام این زن‌ها همواره یک نفر بوده و هستند و تنها با گذشت زمان نقش آن‌ها در این فیلم‌ها پررنگ‌تر می‌شود.
حسن‌لی و حقیقی (۱۳۸۹) در پژوهشی با عنوان"بازخوانی نقش زن در اپیزودهای^[۲۷] سه‌گانه‌ی نمایش‌نامه‌ی شب هزار و یکم بهرام بیضایی” نقش، جایگاه، کنش‌ها و واکنش‌های زن را مورد واکاوی و بررسی قرار داده‌اند. نتیجه بیان‌گر آن است که زنان در این نمایش‌نامه نقش‌های واقعی و طبیعی خود را در سامانه‌ی حاکم به خوبی ایفا می‌کنند. آن‌ها نمادی روشن از یک یا چند ویژگی برجسته‌ی انسانی‌اند که پیوسته در پیکار و کشمکش با سامانه‌ی موجود به سر می‌برند.
مظفری و نیکروح‌متین (۱۳۸۸) در پژوهشی‌ تحت عنوان” تحلیل محتوای فیلم دو زن به‌کارگردانی تهمینه میلانی با رویکرد به زن” به بررسی چگونگی شخصیت‌پردازی زن و تصویر ارائه شده از او در فیلم دو زن ساخته‌ی تهمینه میلانی پرداخته‌اند. نتیجه‌ی این پژوهش بیان می‌کند که فیلم توانسته است واقعیت‌های اجتماعی را منعکس نماید و به عنوان ابزار انتقال فرهنگی و اجتماعی، به خوبی نقش خود را ایفا کرده است. هم‌چنین با استناد به نظریه‌ی برجسته‌سازی، فیلم‌ساز مشکلات زنان و حضورشان در جامعه را در اثر خود برجسته کرده است.
معقولی و فرهنگی (۱۳۸۸) در تحقیقی به بررسی"فمینیسم در آثار بنی‌اعتماد” پرداخته‌اند. وی با تقسیم‌بندی دوره‌های فیلم‌سازی بنی‌اعتماد در سه دهه شصت، هفتاد و هشتاد فیلم‌های او را بر اساس سه نظریه‌ی مطرح فمینیسم مورد تحلیل قرار داده‌اند. نتایج وجود گرایش به نظریه‌ی نابرابری جنسیتی و ستمگری جنسیتی را در آثار بنی‌اعتماد نشان می‌دهد.
راودراد و صدیقی‌خویدگی (۱۳۸۴) در مقاله‌ای با نام” تصویر زن در آثار رخشان بنی‌اعتماد” عنصر جنسیت کارگردان و نیز تأثیر شرایط اجتماعی حاکم در هر دوره را با بهره گرفتن از نظریه‌های فمینیستی رسانه‌ها و نظریه‌ی فیلم فمینیستی و نیز روش تحلیل متن از طریق تکنیک نشانه‌شناسی بررسی کرده است. جامعه‌ی آماری در این تحقیق تمام فیلم‌های بلند سینمایی بنی‌اعتماد بوده که اکران عمومی داشته‌اند. نتایج نشان داده است که افزایش حضور زنان در کارهای رسانه‌ای موجب ارائه‌ تصویری واقع‌بینانه و کارآمد از زنان خواهد شد.
آزمانی (۱۳۷۳) نیز در مقاله‌اش تحت عنوان “زن در دنیای مردانه” به بررسی حضور زن در آثار مسعود کیمیایی می‌پردازد. آزمانی در این پژوهش آثار کیمیایی را به سه دوره تقسیم کرده و مورد تحلیل قرار داده است. او نتیجه گرفته است که در آثار کیمیایی، زن مساوی با یک «جنس» و حتی یک «ماده»‌ی قابل بهره‌گیری به شکل عمومی است، احمق پنداشته می‌شود و فیلم‌ها در حالت کلی به نگاه مردسالار و مرداندیش دامن می‌زنند. زن در فیلم‌های مسعود کیمیایی فاقد شخصیت و هویت است.
دسته‌ای از پژوهش‌ها نیز به بررسی کلی سینما و تلویزیون و نیز بازنمایی‌های مربوط به زنان و جنسیت پرداخته‌اند.
فتحی (۱۳۹۰) در کار پژوهشی خود با عنوان “تصویر زن در فیلم‌های نخبه‌گرا و عامه‌پسند دهه هفتاد سینمای ایران” با بهره گرفتن از روش‌ کیفی تحلیل متن، به بررسی تصویر ترسیم شده از زن در ۱۰ فیلم نخبه‌گرا و عامه‌پسند سینمای ایران می‌پردازد. وی نتیجه می‌گیرد که واگذاری نقش اصلی به زنان، به معنای مقابله با برداشت‌های غالب از نقش زن در جامعه و خانواده نیست؛ بلکه عمدتاً منعکس‌کننده‌ی همین نقش در زمینه‌ای از ارزش‌ها و هنجارهای غالب فرهنگی است. فیلم‌های عامه‌پسند، گفتمانی مردسالارانه را در چارچوب زنانه منعکس می‌کنند.
راودراد و فتح‌آبادی (۱۳۹۰) در تحقیقی با نام “رابطه‌ی میان جنسیت کارگردان و نوع شخصیت‌پردازی زن در سینما” شش فیلم سینمایی دوره‌ی اصلاحات را که به موضوع زنان مرتبط بوده و توسط کارگردانان صاحب سبک سینمای ایران ساخته شده بودند، انتخاب و با روش نشانه‌شناسی تحلیل کرده‌اند. یافته‌های این پژوهش بیان‌گر آن است که زنان نقش اول در این فیلم‌ها با معیارهای توانمند‌سازی عمدتاً توانمندی بالایی نداشته‌اند و اغلب به‌صورت قربانی و شکست‌خورده به نمایش گذاشته شده‌اند. بین کارگردان‌های زن و مرد در نوع شخصیت‌پردازی زن نقش اول فیلم‌ها تفاوت چندانی وجود ندارد.
رضایی و افشار (۱۳۸۹) در مقاله‌ای با نام “بازنمایی جنسیتی سریال‌های تلویزیونی (مرگ تدریجی یک رؤیا، ترانه‌ی مادری)” به بررسی بازنمایی نقش‌های جنسیتی و چگونگی بهره‌گیری از رمزگان‌های اجتماعی و فنی در نمایش زن و مرد در قالب نقش‌های خانوادگی و اجتماعی پرداخته‌اند. از میان سریال‌های پربیننده سال ۱۳۸۷ دو سریال «ترانه‌ی مادری» و «مرگ تدریجی یک رؤیا» با بهره گرفتن از روش نشانه‌شناسی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که تغییرات زاویه دوربین، نوع نما و نورپردازی برای بیان حس و حال نقش‌ها، به نفع مردان بوده است. در مورد رمزگان اجتماعی، نیز دیالوگ‌های زنان حاوی موارد نامأنوس و نابجاست. در مقابل مردان دارای دیالوگ‌های منطقی و مناسب هستند. نوع لباس زنان نیز در اغلب موارد حالت‌های نامتعارفی دارد.
حدادپور‌خیابان (۱۳۸۸) در مقاله‌ی خود تحت عنوان “تصویر زن در سینمای ایران: ۸۴-۸۰” به بررسی توصیفی تصویر زن در فیلم‌های پر فروش و منتخب هیئت داوران جشنواره فیلم فجر از دیدگاه جامعه‌شناختی پرداخته است. این مقاله با رویکرد کیفی است و به روش تحلیل محتوا انجام شده است. نتایجی که از این بررسی حاصل شده است، بیان‌گر این مطلب است که آن‌چه از زن به تصویر کشیده شده، زنی وابسته و ضعیف است که تحت ایدئولوژی پدرسالارانه و در موضعی انفعالی و زیردست قرار دارد. زنی که تنها در صورت قدرتمند بودن در فعالیت‌های خانگی و سنتی و نقش مادرمحوری، موفق بوده است. در مقایسه، نمایش تصویر قالبی از زن در دو گروه فیلم‌‎های پر فروش و منتخب تقریباً با هم برابر است و دیدگاه هیأت داوران جشنواره‌ی فیلم فجر در مورد زن با عامه‌ی مردم تفاوت چندانی نمی‌کند.
قاسمی و همکاران (۱۳۸۶) در تحقیقی با عنوان “بررسی نقش و پایگاه اجتماعی زن و مرد در فیلم‌های دهه هفتاد سینمای ایران” نقش و پایگاه اجتماعی شخصیت‌های اول فیلم‌های سینمایی را مورد مطالعه قرار داده‌اند. برای اجرای این پژوهش، ۴۷ فیلم با روش نمونه‌گیری سیستماتیک گزینش شده و با روش تحلیل محتوای کمی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهد که در فیلم‌های سینمایی، پایگاه اجتماعی مردان بالاتر از پایگاه اجتماعی زنان بازنمایی شده است، اما با توجه به تغییراتی که در موقعیت زنان در جامعه روی داده، این تفاوت در فیلم‌های نیمه‌ی دوم دهه هفتاد معنادار نیست. هم چنین از میزان نقش‌های خانوادگی زن و مرد در نیمه‌ی دوم کاسته شده و بر میزان نقش‌های شغلی، جنسیتی و شهروندی آن‌ها افزوده گردیده است.
عموئی (۱۳۸۶) در پایان‌نامه‌ی خود با عنوان “تغییر نقش جنسیتی زنان در فیلم‌های ایرانی پس از انقلاب (۱۳۸۴-۱۳۶۰)” به بررسی تغییر نقش جنسیتی زنان در سینمای معاصر ایران با تأکید بر سه دوره‌ی پس از انقلاب یعنی «جنگ»، «بازسازی» و «اصلاحات» پرداخته است. در این پژوهش از روش تحلیل محتوای کیفی برای بررسی سکانس‌ها و دیالوگ‌های شش فیلم برگزیده از مجموعه فیلم‌های ژانر^[۲۸] زنانه استفاده شده است. نتیجه‌ی به‌دست آمده بیان­گر آن است که الگوها و نقش‌های جنسیتی زنان فیلم‌ها در طول سه دوره‌ی یادشده و به‌ویژه در دوره‌ی معروف به «اصلاحات» تغییر کرده است. در حالی که در فیلم‌های بررسی شده‌ی دوره‌های جنگ و بازسازی، این تغییر چندان مشهود نیست،‌ تحلیل شخصیت‌ها و دیالوگ‌های فیلم‌های به نمایش درآمده در دوره‌ی اصلاحات بیان‌کننده‌ی تغییری کاملاً محسوس در نقش‌های محول به زنان است. به عبارت دیگر، زنان در فیلم‌های این دوره باسوادتر هستند، مشاغل مهم‌تری دارند،‌ در عرصه‌های عمومی بیشتر ظاهر می‌شوند،‌ در امور مربوط به خود و خانواده‌ی خود بیشتر اعمال قدرت می‌کنند و پوشش مدرن دارند.
کریمی (۱۳۸۵) در پایان‌نامه‌ی خود با نام “بررسی جامعه‌شناختی کلیشه‌های جنسیتی و ساخت خانواده در سریال‌های تلویزیونی ایرانی (سال۱۳۸۳)” به بررسی دو موضوع اساسی کلیشه‌های جنسیتی و ساخت خانواده در سریال‌های تلویزیونی پرمخاطب ایرانی می‌پردازد. روش به‌کار رفته در این پژوهش تحلیل محتوای کمی و کیفی به طور توأمان بوده است. در پایان یافته‌ها نشان داده‌اند که در مجموع پنج کلیشه‌ی جنسیتی سنتی در فرهنگ سنتی ایران شامل زن فریب‌کار، ناقص‌العقل، بی‌وفا، منفعل و فرودست و مرد صادق،‌ عاقل، وفادار،‌ فعال و فرادست قابل شناسایی است. از میان این کلیشه‌ها، کلیشه‌های زن فریب‌کار و زن منفعل در حال بازتولید هستند. کلیشه‌ی ناقص‌العقلی و فرودستی اگرچه توسط زنان تکرار نشده، اما اغلب در دیالوگ‌ها به زنان منتسب شده است. بی‌وفایی نیز کلیشه‌ای فراموش‌شده بوده که از گردونه‌ی بازتولید خارج گشته است. در ساخت خانواده،‌ نقش‌های جنسیتی سنتی در حال بازتولید هستند، اما نوع خانواده به نمایش درآمده در سریال‌های تلویزیونی ایرانی و همین‌طور روابط خانوادگی با ساخت خانواده سنتی ایرانی متفاوت است. نوع خانواده به‌صورت هسته‌ای و اغلب تک همسر به نمایش درمی‌آید و تنها صورت قابل قبول مردسالاری در خانواده، مدیریت پدرسالار مهربان و عادل است. از طرفی، میزان مشورت و هم‌فکری در میان تمام اعضای خانواده در سطح پایینی قرار دارد (نه فقط در میان زن و شوهر) و هم‌چنین خشونت در روابط اعضای خانواده قابل رؤیت است. این خشونت تنها از طرف پدر بر خانواده اعمال نمی‌شود، بلکه تمام اعضای خانواده در آن سهیم هستند؛ گرچه میزان خشونت در حد بالایی قرار ندارد.
راودراد و زندی (۱۳۸۵) در پژوهش خود با نام “عوامل اجتماعی مؤثر بر شکل‌گیری سینمای زن در ایران” با بهره گرفتن از روش اسنادی، به تحلیل سه دوره‌ی عطف در شکل‌گیری سینمای زن پرداخته‌اند. این پژوهش مطابق با نظریه‌ی هواکو^[۲۹] در شکل‌گیری موج فیلم نشان می‌دهد که با توجه به مهیا بودن شرایط ساختاری چهارگانه‌ی لازم در سینمای بعد از دوم خرداد، سینمای زن در ایران شکل گرفته است.
سلطانی‌گرد‌فرامرزی (۱۳۸۳) در مقاله‌ای تحت عنوان “زنان در سینمای ایران” به بررسی بازنمایی زنان در فیلم‌های دهه ‌ها‌ی ۴۰ تا ۷۰، بر اساس نمونه‌گیری هدفمند و با به‌کارگیری دو معیار: داشتن شخصیت اصلی زن و پرفروش بودن فیلم‌ها در هر دوره (۷ فیلم) می‌پردازد. چارچوب نظری این تحقیق نظریه‌ی ستمگری جنسیتی بوده است. تحلیل محتوای کیفی فیلم‌ها و نیز روش اسنادی در بررسی این فیلم‌ها نشان می‌دهد که نحوه‌ی نگرش به زنان از یک رویکرد مردسالارانه به رویکردی فمینیستی تغییر یافته است.
رحمتی و سلطانی (۱۳۸۳) در تحقیق خود با نام “تحلیل جامعه‌شناسانه مناسبات جنسیتی در سینمای ایران” با بهره گرفتن از روش تحلیل محتوا، قرابت فمینیسم و مدرنیته را در سینمای ایران و نیز وضعیت مدرنیته در ایران را از طریق کاوش در بازنمایی مناسبات جنسیتی در فیلم‌های سینمایی پس از انقلاب اسلامی مورد مطالعه قرار داده‌اند. در این پژوهش، سینمای پس از انقلاب به دو دوره (۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵) و (۱۳۷۷ تا ۱۳۸۲) تقسیم شده و ۱۴ فیلم از میان آن‌ها به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. نتایج بررسی بیان‌گر آن است که در دوره‌ی اول مناسبات پدرسالارانه و در دوره‌ی دوم مناسبات فمینیستی غلبه داشته است. این تغییر روند در مناسبات جنسیتی می‌تواند نشان‌دهنده‌ی نوعی تجربه‌ی مدرنیته در ایران باشد.
همتی (۱۳۷۹) در پایان‌نامه‌ی خود با عنوان “بازنمایی مشاغل زنان در سینمای ایران» مشاغل زنان را در سینمای ایران در ۵ مرحله شناسایی کرده است. در دوره‌ی اول (۱۳۱۶-۱۳۰۹) از زنان برای ترویج کشف حجاب در فیلم‌ها استفاده می‌شده است. در دوره‌ی دوم (۱۳۳۸-۱۳۲۷)، مشاغل زنان بیشتر خوانندگی کافه و کاباره، نظافت‌چی و کلفت بوده است. در دوره‌ی سوم (۱۳۴۸-۱۳۳۹)، زنان فیلم‌ها پرسوناژهایی^[۳۰] آسیب‌دیده، روسپی، کاباره‌گرد، خیابانی، جیب‌بر، قاچاقچی و روستایی فریب‌خورده بوده‌اند. دوره‌ی چهارم (۱۳۵۷-۱۳۴۹) دوره‌ی ظهور موج نو در سینمای ایران است که نقش آن در حذف زنان اهمیت دارد. این فیلم‌ها، شخصیت کنشگر را از زن گرفته و آن را دستاویز نزاع‌های فیلم با ضدقهرمان می‌کنند. این فیلم‌ها چهره‌ای مظلوم و عاجز از زن ایرانی را عرضه داشته‌اند. در دوره‌ی پنجم (۱۳۷۵-۱۳۵۷) افت قابل توجه شخصیت‌های زن شاغل را نشان می­دهد که با پایان جنگ و شروع یک سینمای نئورئالیستی در ایران، زنان کم‌کم نقش‌های واقعی خود را می‌یابند؛ اما هنوز در این فیلم‌ها زنان در حاشیه‌ی نقش‌های مردانه قرار دارند.
۲-۳- تحقیقات خارجی
واردروپ^[۳۱] (۲۰۱۱) در پایان‌نامه‌ی خود با عنوان “بازتعریف جنسیت در سینمای اسپانیای قرن ۲۱: فیلم‌های پدرو آلمادووار^[۳۲]” به تحلیل آثار آلمادووار کارگردان اسپانیایی از جهت بررسی بازنمودهای جنسیتی در قرن ۲۱ با چارچوبی روان‌شناختی پرداخته است. محقق معتقد است که کار آلمادووار منبعی بین‌المللی را فراهم می‌کند که ظرفیت نفوذ به جامعه و تغییرات بعدی را در ارتباط با بازنمایی جنسیت و هویت جنسی دارد. نتایج بررسی بیان‌گر آن است که آلمادووار نه تنها بازتعریف جدیدی از جنسیت و هویت جنسی را به‌وسیله‌ی تنش میان تجربه‌ی ذهنی و جمع گسترده‌ی اجتماعی نمایش می‌دهد، بلکه آشکارا ایده‌آل‌ها و ارزش‌های مسلط پدرسالاری را به چالش می‌کشد و با کلیشه‌ها و شیوه‌های سینمای معاصر اسپانیا رقابت می‌کند. از این رو، می‌توان استدلال کرد که او با بازتعریف در بازنمایی هویت‌های جنسیتی، یکی از ارکان اساسی سینمای نوین اسپانیایی در قرن ۲۱ است.
ژنگ^[۳۳] (۲۰۱۱) در مقاله‌ای با نام “تصاویر کلیشه‌ای زنان در مجموعه‌های تلویزیونی پر‌مخاطب چینی از ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۸: آیا تصاویر در طول زمان تغییر کرده است؟” چگونگی توصیف زنان را در مجموعه‌های تلویزیونی چینی از سال ۱۹۷۹ تا سال ۲۰۰۸ بررسی کرده و درصدد آن است که مشخص کند آیا شغل و موقعیت‌های شغلی کاراکترهای زن در طول زمان تغییر کرده است. در تحلیل محتوای ۶۳ مجموعه تلویزیونی، ۲۹۸ زن در جامعه معاصر چینی به تصویر کشیده شده‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهند که شخصیت‌های زنان در مجموعه‌های تلویزیونی در طول سه دهه شغل‌های متنوعی را بر عهده داشته‌اند. با این حال، آن‌ها در محل کار به‌ندرت در موقعیت مدیریتی کلان مشخص شده‌اند. به‌علاوه، تنوع و نوع مشاغل در مجموعه‌های تلویزیونی، بخشی از واقعیت را منعکس کرده است. در کل، کلیشه‌های زنان در تلویزیون تغییر کرده است و آن­ها را با وابستگی کمتر یا با قدرت رو به رشد در جامعه نشان می‌دهند.
اسکات^[۳۴] (۲۰۱۱) در مقاله‌ای با عنوان “نقش‌ها‌ی زنان در کمدی‌های تلویزیونی: یک مطالعه‌ی آزمایشی” به روابط مرد و زن در کمدی‌های تلویزیونی پرداخته است. ۲۵ اپیزود طنز بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۱ مورد تحلیل محتوای کمی قرار گرفته‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهند که کمدی‌های تلویزیونی، مردسالاری و کلیشه‌های سنتی جنسیتی را رواج می‌دهند و تصویرهای نشان داده شده از جنسیت، تصویری دقیق از زندگی واقعی در جامعه نیست.
عزیز^[۳۵] (۲۰۱۱) در مقاله‌ای با نام “درک مخاطب از تصاویر زنان در فیلم‌های ویدیوئی خانگی نیجریه” به بررسی چگونگی تفسیر معانی از بازنمایی زنان در فیلم‌های ویدیویی خانگی نیجریه، توسط نیجریه‌ای‌ها و به‌ویژه زنان می‌پردازد. برای بررسی، سه جلسه بحث متمرکز توسط شرکت‌کنندگان در بازه‌ی زمانی معین با توجه به سن، جنس، قومیت و سطح تحصیلات انجام شده است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهند که تفاوت قابل ملاحظه‌ای در روش درک، دریافت و تفسیر تصاویر و بازنمودهای زنان، بین زنان و مردان و نیز میان زنان با توجه به سطح تحصیلات آن‌ها وجود دارد. در حالی که مردان و زنان با تحصیلات کم بازنمایی‌ها را در حالت سازگارانه‌ای تفسیر می‌کنند، زنان تحصیل‌کرده برای تغییر بازنمایی منفی از خودشان معانی را دوباره‌سازی می‌کنند.
فیسچر^[۳۶] (۲۰۱۰) در مقاله‌اش با عنوان “قدرتمند یا زیبا: تحلیل محتوای تصاویر جنسیتی در فیلم‌های انیمیشن کودکان” به بررسی توصیف نقش‌های جنسیتی، تصاویر و کلیشه‌ها در فیلم‌های انیمیشن کودکان پرداخته است. پنج فیلم انیمیشن کودکان مورد تحلیل محتوایی قرار گرفته است. نمونه شامل پرفروش‌ترین فیلم‌های انیمیشن کودکان در سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ است. داده‌های کمی نشان داده که با این‌که تعداد کاراکترهای مذکر بیشتر است و با نقش‌ها و رفتارهای متنوع‌تری توصیف می‌شوند، اما پیشرفت‌هایی به سوی بازنمایی مثبت و کمتر کلیشه‌ای شخصیت‌های زن و مرد وجود دارد. بازنمایی و توصیف شخصیت‌ها، مؤید این مطلب اساسی است که هر دو جنس می‌توانند هم قوی و هم زیبا باشند.
کائول^[۳۷] و سانی^[۳۸] (۲۰۱۰) در تحقیقی با عنوان “تصویر زن در سریال‌های تلویزیونی” به تعیین واکنش‌های مردان و زنان در مورد تصویر زن در پنج سریال محبوب تلویزیونی هندی پرداخته‌اند و تأثیر این سریال‌ها را بر روی آن‌ها مورد بررسی قرار داده‌اند. نمونه متشکل از ۱۲۰ نفر شامل ۶۰ زن و ۶۰ مرد بود که به­ طور هدف‌دار در گروه سنی ۵۰- ۳۵ سال بوده‌اند. آن‌چه که از نتیجه برمی‌آید، این است که افراد تقریباً باور داشتند که بازنمایی رسانه‌های هندی، زنان را کمتر به عنوان اشخاص پذیرفته­شده و محترم نشان می‌دهد و بیشتر به عنوان اهداف جنسی توصیف می‌شوند. رسانه‌ها به‌سختی نگرش‌های جنسیتی را که توسط جامعه تقویت و تداوم یافته را به چالش می‌کشند.
جانستن^[۳۹] (۲۰۱۰) در پژوهشی با نام “دختران در صفحه: چگونه فیلم و تلویزیون زنان را در روابط عمومی به تصویر می‌کشد” بررسی می‌کند که چطور زنان در حرفه‌ی روابط عمومی در فیلم و تلویزیون به تصویر کشیده شده‌اند. این مطالعه به ۹ مجموعه‌ی برجسته‌ی تلویزیونی و فیلم‌های ایالات متحده و بریتانیا در سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ پرداخته و با داده‌های حاصل از مطالعات پیشین برای گسترش این مشخصه که تصاویر چگونه از سال ۱۹۳۰ تغییر یافته‌اند، تلفیق شده است. نویسنده از بررسی‌هایش نتیجه می‌گیرد که نقش‌های زنان در اغلب موارد حمایتی است و نقش‌های ارشد یا مدیریتی را درون هیچ یک از موقعیت‌های جمعی یا در خانه ندارند. علاوه بر این، در حالی که این فیلم‌ها و سریال‌ها طیف گسترده‌ای از زنان را در روابط عمومی نشان می‌دهند، هیچ تنوعی در نشان دادنشان وجود ندارد؛ آن‌ها همیشه مجرد یا مطلقه، سفید پوست و از طبقه‌ی متوسط هستند. جانستن در پایان اشاره می‌کند که این­‌ها بازتابی از درک عمومی از این شغل در اجتماع است.
دکر^[۴۰] (۲۰۱۰) در تحقیقی با عنوان “توصیف جنسیت در فیلم‌های بلند انیمیشنی استودیو پیکسار^[۴۱]: یک تحلیل محتوا” تحلیل محتوایی از تولیدات شرکت پیکسار در زمینه‌ی فیلم‌های انیمیشنی بلند در ارتباط با بازنمایی جنسیتی سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۹ انجام داده است. این شرکت طی دوره‌ی مورد نظر ده تولید داشته و از هر فیلم، ده شخصیت اصلی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. یافته‌ها نشان داده‌اند که در این آثار هیچ‌گونه تفاوت معناداری بین زن و مرد برای بسیاری از متغیرها وجود نداشته است. در واقع، پیکسار تصویری عادلانه‌تر از تصاویر جنسیتی در رسانه‌های کودکان نسبت به دیگر نمونه‌های تاریخی ارائه می‌دهد. هم‌چنین طیف گسترده‌ای از ویژگی‌های شخصیتی و نقش‌ها را برای مردان و زنان فراهم می‌کند و بر این اساس، طبقه‌بندی محدود شخصیت‌ها را بر مبنای جنس رد می‌کند. به‌نظر می‌رسد پیکسار برابری‌طلب‌تر از سایر استودیوها در زمینه‌هایی چون تولید متعادل تصاویر مذکر و مؤنث با قدرت خانوادگی و اجتماعی اشتغال در بیرون از خانه و نیز کار در خانه باشد. به‌علاوه، طیف گسترده‌ای از خانواده‌های موفق را نیز نشان می‌دهد. به این ترتیب، پیکسار نشان‌دهنده‌ی یک گام بزرگ به سوی برابری است.
گاکسرسلان^[۴۲] (۲۰۱۰) تحقیقی با نام “تأثیر فیلم‌های کارتونی در توسعه‌ی جنسیتی کودکان” انجام داده است. او با بهره گرفتن از نتایج کار سایر پژوهشگران و بازبینی مجدد آن‌ها استدلال می‌کند که ظاهر بی ضرر کارتون‌ها، در واقع حاوی پیام‌های منفی نامحسوس متعددی همچون بازنمایی جنسیت است که آن را به طور ماهرانه مخابره می‌کند. به‌ویژه در کارتون‌های قبل از ۱۹۸۰، شخصیت‌های زن در وضعیت حرفه‌ای پایین‌تری نسبت به مردان نمایش داده شده‌اند. شخصیت‌های مذکر بیشتر بوده و زیادتر بر روی صفحه‌ نمایش داده شده ­اند و هم چنین در اولویت بوده ­اند. اگرچه بهبود کمی در بازنمایی شخصیت‌های زن وجود دارد، اما نمی‌توان ادعا کرد که این مشکل کاملاً حل شده است.
سیمپسون^[۴۳] (۲۰۰۹) در کار تحقیقی خود با نام “بازنمایی سینمایی زنان در فرانسه و آلمان ۱۹۳۳-۱۹۱۸” به بررسی و مقایسه‌ی ارائه‌ تصاویر زنان در سینمای فرانسه و آلمان در دوره‌ی بین دو جنگ جهانی می‌پردازد. در این بررسی پنج فیلم انتخاب شده و مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهند که در این آثار، نقش زنان در فرانسه و آلمان به موازات تغییرات اجتماعی متحول شده است و شباهت‌هایی بین سینمای فرانسه و آلمان مشهود است. در فیلم‌های مختلف، ایده‌آل‌های زنانگی به عنوان همسر و مادر وظیفه‌شناس، به طور هم‌زمان هم به تصویر کشیده شده و هم رد شده است. با این حال، سینمای این دو کشور با روش‌های متفاوتی به بازنمایی این مقوله پرداخته‌اند. فیلم‌های فرانسوی روی پیامدهای مثبت و منفی زندگی خانوادگی تمرکز می‌کنند، به‌ویژه زمانی که مردان در خانه مسلط هستند. فیلم‌های آلمانی بر روی مشکلات و عواقب زندگی دور از ایده‌آل‌های خانوادگی تمرکز می‌کنند، به‌ویژه زمانی که خانه تبدیل به یک فضای جنسی زنانه می‌شود که مردان را تضعیف و به زنان اجازه رشد و تسلط می‌دهد. در فیلم‌های این دوره، ترک تعاریف سفت و سخت پیشین درباره‌ی ایده‌آل‌های زنانه قابل مشاهده است.
بیلبی و بیلبی^[۴۴] (۱۹۹۶) در تحقیق‌ خود با نام “نابرابری جنسیتی در صنایع فرهنگی زنان و مردان نویسنده در فیلم و تلویزیون” به بررسی چگونگی شیوه‌های اشتغال نویسندگان فیلم و تلویزیون در مشارکت با نابرابری جنسیتی و سقف شیشه‌ای در هالیووود می‌پردازد. تحلیل آن‌ها متکی بر اسناد تاریخی در مورد صنایع فیلم و تلویزیون در ایالات متحده بوده است. این مقاله ویژگی‌های متعدد و متمایز سیستم تولید و شیوه‌های سازماندهی هالیوود را درباره‌ی چگونگی تقویت نابرابری جنسیتی در صنایع فرهنگی مورد شناسایی و بحث قرار می‌دهد. وی این پرسش را مطرح می‌کند که چرا هالیوود راه‌ حل ‌های موجود برای کاهش نابرابری جنسیتی را در صنعت فرهنگی خود به‌کار نمی‌گیرد. روی‌هم‌رفته، صنایع فرهنگی هالیوود، مکان‌های نمادینی از بازنمایی‌های جنسیتی و در واقع تولیدکننده‌ی آن هستند و چالش‌های جدیدی را برای درک چگونگی تداوم نابرابری جنسیتی نشان می‌دهند.
استینکه^[۴۵] و همکاران (۲۰۰۵) در کار تحقیقی خود با عنوان “کلیشه‌های جنسیتی کاراکترهای دانشمند در برنامه‌های محبوب بین بچه‌های مدرسه‌ای گروه سنی متوسط” به مطالعه‌ی کلیشه‌های جنسیتی در توصیف شخصیت‌های دانشمند در ۱۴ برنامه‌ی محبوب تلویزیونی در میان کودکان سنین متوسط بین ۱۲ تا ۱۷ سال می‌پردازد. تحلیل‌ها نشان می‎دهند که در تمام برنامه‌ها، تعداد شخصیت مرد دانشمند از شخصیت‌های زن دانشمند زیاد‌تر و هم‌چنین حضور آن‌ها در صحنه‌ بیشتر بوده است. در درون ژانرها، شخصیت‌های مرد دانشمند در برنامه‌های‌کارتونی و درام بیشتر است، اما در برنامه‌های آموزشی این رویه حالت عکس دارد. شخصیت‌های مرد دانشمند بیشتر احتمال دارد که با ویژگی‌های مردانه‌ی استقلال و تسلط و نه با ویژگی ورزشی نشان داده شوند. شخصیت‌های زن دانشمند به احتمال زیاد بیشتر با صفات زنانه مانند وابستگی، نقش مراقبتی و نیز با رومانتیک بودن نشان داده شده‌اند. تفاوتی در تصاویر شخصیت‌های مذکر و مؤنث در نقش‌های علمی و حرفه‌ای، وضعیت تأهل و جایگاه و شأن پدر و مادر وجود ندارد.
آداس^[۴۶] (۲۰۰۶) نیز در مقاله‌اش با عنوان “بازنمایی جنسیت در فیلم سرگیجه^[۴۷] آلفرد هیچکاک^[۴۸]” به این اثر پرداخته است. این مقاله نشان‌دهنده‌ی ابهام و پیچیدگی جنسیت است. نشانه‌شناسی فیلم بیان‌گر آن است که گر چه زنان برای مدت کوتاهی با قدرت و مستقل به تصویر کشیده می‌شوند، اما این انحراف از کلیشه‌های جنسیتی به سرعت بازسازی می‌گردد و منحرفان به عنوان خائنانی دیده می‌شوند که به منظور بازگرداندن آرامش و سلامت عقل مردان محکوم به مجازات هستند.
فلیکر^[۴۹] (۲۰۰۳) در مقاله‌ای با عنوان “در فاصله‌ی مغزها و سینه‌ها - زنان دانشمند در فیلم‌های داستانی: به حاشیه راندن و سکسوالیزه‌ی شایستگی علمی” روی توصیف دانشمندان زن و پذیرش چنین توصیفاتی درون درک عمومی تمرکز می‌کند. پرسش این است که چگونه تصاویر مجسم شده و اهمیت‌شان، در ارتباط با واقعیت علمی در بستر اجتماعی گسترده‌تر، در طول زمان تغییر می‌یابند. در این بررسی، فیلم‌ها از تمام ژانرها مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. با توجه به دو معیار: حضور حداقل یک زن دانشمند و در دسترس بودن فیلم‌ها در ویدیو رسانه‌ها، ۲۸ فیلم مورد تحلیل قرار گرفته‌اند و تغییرات در یک دوره‌ی زمانی ۷۰ ساله از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۹۷ سنجیده شده است. نتیجه مؤید این مطلب است که شخصیت زن دانشمند بیشتر یک کلیشه‌ی نقش زن را ارائه می‌دهد تا یک نقش شغلی. در توصیف شخصیت، کلیشه‌های جنسیتی کلیشه‌های حرفه‌ای را تحت پوشش دارند. در یک نگاه سطحی، به‌نظر می‌رسد تفاوت بین نقش زنان و مردان دانشمند در فیلم‌های سینمایی از سال ۱۹۹۰ از بین رفته است. دانشمندان زن قدرتمند، لایق، کاملاً مجرب و زنانه ظاهر می‌شوند. نمایش آن‌ها ترکیبی از یک شخص عقلانی و شهوانی است. با این وجود در پایان، شخصیت‌های مؤنث وابسته به شخصیت‌های مذکر باقی می‌مانند و در پشت همکاران مرد قرار می‌گیرند.
گیلمارتین^[۵۰] و براون^[۵۱] (۱۹۹۸) در کار تحقیقی خود با عنوان “بازنمایی زنان در کاریکاتورهای کنفرانس جهانی در مورد زنان در سال ۱۹۹۵” به تجزیه و تحلیل ۴۸ کاریکاتور هیئت‌های تحریریه درباره‌ی کنفرانس جهانی زنان در پکن در سال ۱۹۹۵ پرداخته‌اند. تحلیل‌ها به این پرسش می‌پردازد که اولاً کاریکاتوریست‌های سیاسی، چگونه مسائل و نتایج این کنفرانس را نشان داده‌اند و دوماً چگونه زنان و مردان حاضر در این کنفرانس را به­ طور فردی و در ارتباط با یکدیگر توصیف کرده‌اند. یافته‌های به‌دست آمده درون چارچوب مفهومی “فنای‌نمادین” زنان قرار گرفته است. نتایج به‌وضوح نشان می‌دهند که کاریکاتوریست‌ها اهداف و مسائل کنفرانس را نادیده می‌گیرند و در عوض بر پیشینه‌ حقوق بشر چین تمرکز می‌کنند و از طریق این رویداد که مربوط به زنان است به رویداد حقوق بشر می‌پردازند. در این کاریکاتورها، شرکت‌کنندگان در کنفرانس، به عنوان قربانیان بدون‌ قدرت نشان داده شده‌اند که در مقابل چهره‌های مقتدر مردانه قرار دارند. کاریکاتوریست‌های سیاسی با نادیده گرفتن اهداف سیاسی و دستاوردهای این کنفرانس و بی اهمیت ساختن شرکت‌کنندگان به عنوان افراد ضعیف و بی فایده، به فنای نمادین زنان کمک کرده‌اند.
۲-۴- نقد و بررسی تحقیقات پیشین
به طور کلی در بررسی بازنمایی زن در رسانه سه رویکرد اصلی وجود داشته است:

مأخذ: کویبریا و شانگ^[۲۰](۲۰۰۱)
۲-۲-۴- عوامل تعیین­کننده فقر
در این بخش عوامل مؤثر بر فقر در سطح خرد مورد بررسی قرار گرفته و تأثیر سرمایه انسانی و سایر ویژگی­های جمعیتی و اقتصادی شامل جنسیت، سن، وضعیت تأهل سرپرست خانوار و بعد خانوار در کنار سایر متغیرهای اقتصادی نظیر نوع شغل و منبع درآمد خانوار و تعداد شاغلین در خانوار بر فقر مورد تجزیه و تحلیل قرار می­گیرد.

• • سرمایه انسانی

سرمایه انسانی انباره­ای از دانش است که به صورت غیرفیزیکی در نیروی کار نهفته شده است. این سرمایه، مجموعه ­ای از مهارتها و توانایی­های فردی را شامل می­ شود که فرد در بازار کار آنها را به همراه دارد و از طریق کارایی و بهره‌وری به ظرفیت بالقوه درآمدزایی خانوار می‌افزاید و موجب کاهش احتمال فقر می­ شود. مفهوم سرمایه انسانی اشاره به این حقیقت دارد که انسان با تحصیلات، آموزش و یادگیری فعالیت­هایی که درآمدش را در آینده افزایش می­دهد، سرمایه ­گذاری می­ کند. لذا ایده اصلی نظریه سرمایه انسانی این است که هزینه­هایی که افراد از راه های مختلف برای افزایش کارایی خود مصرف می­ کنند در جهت بازدهی مادی و غیرمادی آینده می­باشد که از این طریق موجب افزایش سطح رفاه خود و همچنین بهبود ظرفیت تولیدی افراد و جامعه می­گردد (بالازاده، ۱۳۸۵).
سن^[۲۱] اعتقاد دارد آموزش در نحوه برخورد اشخاص، شایستگی ذاتی، گرایش­های رفتاری و فرصت­های بدست آمده آنها تأثیر می­ گذارد و از طریق آموزش نه تنها اشخاص قادر خواهند بود به مقدار بیشتری از درآمد مالی برسند بلکه آموزش روی تصمیمات و نحوه رفتار آنها تأثیرگذار است که احتمال کسب موفقیت را در بدست آوردن نیازهای اولیه افزایش می­دهد. هر دو این کارکردها موجب می­ شود که افراد فقیر از مواجهه با شرایط به وجود آورنده فقر فرار کنند (محمدزاده و همکاران، ۱۳۹۱).
بکر^[۲۲] نشان داد که سرمایه انسانی نه تنها از طریق تراکم و انباشت سرمایه آموزشی، بلکه از راه­های بی­شمار دیگری بدست می ­آید. وی در سالهای ۱۹۶۰و۱۹۷۰ به مطالعاتی در مورد اثرات سرمایه ­گذاری آموزشی بر سطح و توزیع درآمدهای افراد در طی دوران زندگی پرداخت. او در تحقیق خود مفهوم سرمایه انسانی و آموزش و تعلیم مهارت ­ها را شکلی از سرمایه ­گذاری به حساب آورد که موجب سودآوری به صورت درآمد بیشتر می­ شود.
شولتز^[۲۳] از اقتصاددانان معاصری است که از دهه ۱۹۵۰ به بعد مطالعات متعددی در زمینه سرمایه انسانی پرداخته است. وی که برنده جایزه نوبل به لحاظ ادامه تحقیق درباره اقتصاد آموزش و پرورش و سرمایه انسانی می­باشد و به پدر تئوری سرمایه انسانی معروف گشته است، اظهار می­دارد که تحصیل علم و دانش چه از طریق آموزش رسمی و چه از طریق آموزش ضمن خدمت، سرمایه ­گذاری در انسان قلمداد می­ شود. به نظر او توانایی­های اکتسابی انسان مهم­ترین منبع رشد برای توسعه اقتصادی سالهای اخیر به حساب می ­آید (جاویدی، ۱۳۸۷).

• • ویژگی­های جمعیتی و اقتصادی

ویژگی­های جمعیتی و اقتصادی خانوارها از جمله عواملی هستند که بر میزان فقر خانوارها مؤثر می­باشند. متغیرهای جمعیتی نظیر وضعیت تأهل سرپرست خانوار، سن و بعد خانوار در کنار سایر متغیرهای اقتصادی نظیر نوع شغل و منبع درآمد خانوار از جمله مواردی هستند که بر فقر خانوارها مؤثر می­باشند.
همسردار بودن سرپرست خانوار نیز از نظر مهیا نمودن محیطی آرام بخش برای زندگی و افزایش بهره­وری از طریق افزایش تمرکز بر مسائل شغلی می ­تواند بر افزایش درآمد و کاهش فقر مؤثر باشد. همچنین افزایش نسبت تعداد شاغلان در خانوار از طریق کاهش بار تکفل و افزایش مجاری درآمدی می ­تواند بر سطح زندگی خانوارهای شهری و روستایی تأثیرگذار بوده و احتمال فقیر بودن خانوارها را کاهش دهد.
نوع شغل خانوارها مبنی بر اشتغال در بخش صنعت، کشاورزی و خدمات و منبع درآمد خانوارها مبنی بر اینکه درآمد خانوارها از محل حقوق­بگیر بخش دولتی یا خصوصی باشد یا از محل شغل آزاد کشاورزی یا شغل آزاد غیرکشاورزی باشد می ­تواند از طریق میزان بهره­وری یا میزان درآمد هر بخش بر فقر خانوارها تأثیرگذار باشد.