سیمان‌های اصلاح شده پلی یورتانی بعنوان کف پوش نیز بکار برده شده‌اند. از جمله خواص مهم در این ترکیب می توان به کم بودن گاز دی اکسید کربن به وجود آمده مسطح شدن خوب و زمان کاری حدود ۳۰ دقیقه آن اشاره کرد. در این نوع سامانه های پلی یورتانی از واکنش اجزای سازنده با آب، اوره و گاز دی اکسید کربن به وجود می آید که علت آن وجود MDI در فرمول است. نتیجه گیری استفاده از پلی یورتانها، پلی اوره ها و رزین های پراکنشی پلی یورتانی و مواد شرکت کننده در واکنش های آنها به طور پیوسته در حال رشد و توسعه است. این مواد بیشترین کاربرد را در پوشش دهی سطوح گوناگونی دارند. مسائل زیست محیطی و مقررات جدید، فناوری نوین ساخت پوشش را به سوی سامان های بدون حلال، پر جامد و سامانه های بر پایه آب هدایت می کنند. در آینده سامانه های پوشش دهی عاری از ایزوسیانات کاربری بیشتری پیدا خواهند کرد.
خواص یورتانها از مواد ترموست بسیار سخت تا الاستومرهای نرم تغییر می کند. از پلی یورتانهای ترموپلاستیک، در ساخت وسایل قابل کاشت بسیار مهمی استفاده می شود، چرا که دارای خواص مکانیکی خوب نظیر استحکام کششی، چقرمگی، مقاومت به سایش و مقاومت به تخریب شدن، به علاوه زیست سازگاری خوب می باشند که آنها را در گروه مواد مناسب جهت کاربردهای پزشکی قرار می دهد.
مبحث نانوکامپوزیت‌ها نیز میتواند باعث بهبود پایداری حرارتی در پلی یورتان شود. خاک رس یکی از این افزودنی‌های معدنی است که در اندازه‌های مختلف از جمله نانو مورد کاربرد قرار می‌گیرد.
به دلیل نقش برهم افزایی میان مواد آلی و معدنی؛ مقاومت حرارتی ، خواص حفاظتی ، خواص الکتریکی و مکانیکی بطور معمول افزایش خواهد یافت.[۳۳]
روش‌های مختلفی برای پراکنش ذرات خاک رس وجود دارند:

پلیمریزاسیون درجا^[۹۷] ؛ منومرهایی که در میان لایه‌های سیلیکات جاداده شده‌اند.
ترکیب با محلول پلیمری
پراکنش پرکننده در حالت مذاب پلیمرهای گرما نرم
در پروژه حاضر از پلیمریزاسیون درجا برای پراکنش ذرات استفاده شده است.
در مقیاس نانو با مشاهده فاصله بین لایه‌ها به علت زیادتر بودن انرژی سطحی پلی اُل نسبت به انرژی سطحی خاک رس اصلاح شده، زنجیرهای پلی ال در راستای افزایش بین لایه‌های خاک‌ رس اصلاح شده زنجیره‌های پلی ال در راستای افزایش فاصله بین لایه‌های خاک رس جا داده می‌شوند. باز شدن لایه‌ها نشان‌دهنده پراکنش مناسب خاک رس اصلاح شده در پلی ال است. در مورد نانو خاک رس و انتخاب نوع آن نیز میتوان گفت که با توجه به مقالات موجود و کارهای انجام شده این نوع نانو خاک رس سازگاری بیشتری با پلی یورتان داشته است. نانو کاپوزیت حاوی خاک رس پراکنش خاک رس در ماتریس پلیمری تاثیر بسزایی در ایجاد و بهبود خواص مکانیکی و حرارتی ایفا میکند. هرچه ساختار خاک رس و صفحات خاک رس از هم بیشتر باز شود و به حالت اکسفولییت یا اینترکلیت برسیم؛خواص مطلوبتری را در نانو کامپوزیت دیده شده است. در میان خاک رس‌های اصلاح شده A10،A93 و B30 بیشترین میزان افزایش فاصله لایه‌ها را پس از افزودن پلی اُل، برای نوع B30 شاهد هستیم. همچنین نتایج آزمون‌های رئومتری نشان می‌دهد که کلوزیت B 30 ساختار محکمتری در پلی اُل ایجاد می‌کند و سوسپانسیون کلوزیت B30 در پلی اُل پایدارتر است.[۳۴]
یکی دیگر از روش‌های افزایش پایداری حرارتی در پلی یورتان استفاده از افزودنی‌های تأخیردهنده اشتعال است. استفاده از اوره کندانس‌ها به عنوان تاخیردهنده اشتعال، در حدود ۷۰ سال پیش برای منسوجات سلولزی مورد استفاده قرار گرفت منتهی این ترکیبات نتوانستند جایگاه مناسبی در این صنعت پیدا کنند تا اینکه در دهه اخیر مجدداً جهت استفاده در صنعت نساجی و پلاستیک‌ها معرفی شدند. اختراعات متنوعی در دهه اخیر در این زمینه به ثبت رسیده است. بخصوص کاربرد آنها در فوم های پلی یورتان و دیگر مصارف مطرح می‌باشد. اوره کندانس‌ها با توجه به ویژگی شیمیایی اوره به راحتی قابل تولید می‌باشند. در مطالعه تجزیه حرارتی اوره بعد از نقطه ذوب (دمای ۱۳۸ درجه سانتیگراد) تولید ایزوسیانیک اسید و آمونیاک مورد تایید می‌باشد.

این مخلوط با گرم کردن در دمای ۱۴۰ درجه سانتیگراد و تجزیه اوره در دمای ذوب ۱۳۸ درجه سانتیگراد و واکنش محصولات تجزیه اوره با فسفریک اسید و سولفامیک اسید تشکیل یک شبکه نامنظم را خواهد داد.
ترکیب بوجود آمده سازگاری زیادی با مواد اولیه پلی یورتان دارد و به راحتی می‌تواند در مواد اولیه تولید کننده پلی یورتان ممزوج شود.
همچنین ترکیب بوجود آمده در دمای ۱۴۰ درجه سانتیگراد قابل حل در آب بوده ولی افزایش دما بالای ۱۷۰ درجه سانتیگراد به تولید اوره کندانس نامحلول در آب منجر می‌شود. همانطور که گفته شد پلی یورتانها به شکلهای مختلف از جمله فومهای نرم، فومهای سخت؛ الاستومرها، ترموپلاستیک الاستومرها، رزین، رنگ، پوشش و… در دنیا کاربرد دارند.
خواص یورتانها از مواد ترموست بسیار سخت تا الاستومرهای نرم تغییر می‌کند. بطور کلی پلی یورتان‌ها با توجه به گستردگی انواع آن و داشتن خواصی مطلوب می‌تواند در عایق‌سازی سازه‌ها، یخچال و فریزر، مبلمان و سرویس خواب، کفش و پاپوش، صنایع خودرو، پوشش‌ها و چسب‌ها و غیره مورد استفاده و کاربرد قرار بگیرد.
الاستومر پلی‌یورتان پلیمر ویژه‌ای است که توانسته در مدت کوتاهی جایگزین بسیاری از قطعات صنعتی لاستیکی، پلاستیکی، سرامیکی، و حتی فلزی شود.
خاصیت استحکام کششی و مقاومت در مقابل پاره‌گی ازدیاد طول بالا و سایش ناچیز این پلیمر که قابل دستیابی در سختیهای مختلف می‌باشد، مصرف آنرا در صنایع گوناگون مثل صنایع فولاد، معدن، چاپ و ریسندگی الزامی نموده است.
پلی‌یورتان‌های ترموپلاستیک دارای خواص مکانیکی خوب نظیر استحکام کششی، چقرمگی، مقاومت به سایش و مقاومت به تخریب شدن، به علاوه زیست سازگاری خوب می‌باشند که آنها را در گروه مواد مناسب جهت کاربردهای پزشکی قرار می‌دهد.
یکی از کاربردهای پلی یورتانها، استفاده به عنوان پوشش لوله‌های مدفون در خاک با هدف حفاظت در برابر خوردگی می باشد. پلی یورتان مورد استفاده در این روش، از نوع ۱۰۰% جامد و با مواد اولیه ۲ جزئی است ولی نبایستی چسبندگی زیادی به سطح لوله از این پوشش توقع داشت. پلی اورتان‌ها در شرایط کاربری خاص مانند دمای بالای خط لوله و یا تعمیرات پوشش اصلی کاربرد دارند و کمتر به عنوان پوشش اصلی خطوط انتقال استفاده می شوند. استفاده از پوشش‌های پلی اورتان جهت پوشش داخلی خطوط انتقال کاربرد بسیار محدودی داشته و به علت آزادکردن ترکیبات سمی ایزوسیانات جهت پوشش داخلی توصیه نمی‌گردد. کاربرد پلی ن ترکیبات نیز به طور پیوسته رو به توسعه است.
با بهره گرفتن از پلی اترها به عنوان پلی‌ال، در سنتز پلی یورتان می‌توان کاشتنی‌های طولانی مدت تهیه نمود، که در قلب مصنوعی، کلیه مصنوعی، ریه مصنوعی، هموپرفیوژن، لوزالمعده مصنوعی، فیلترهای خونی، کاتترها، عروق مصنوعی، بای‌پس سرخرگ‌ها یا سیاهرگ‌‌ها، کاشتنی‌های دندان و لثه، بیماریهای ادراری، ترمیم زخم، رساندن یا خارج کردن مایعات، نمایش فشار عروق، آنژیوپلاستی، مسدود کردن عروق، جراحی عروق آئورت و کرونری، دریچه‌های قلب ‌سه‌لَتی و دو لَتی کاربرد دارند.
فوم‌های پلی یورتان
به طور کلی فوم های پلی یورتان را می توان به ۳ دسته کلی فوم های نرم، فوم های نیمه نرم و سخت تقسیم بندی نمود.
ضریب هدایت حرارتی فوم های سخت پلی یورتان از تمام فوم های پلیمری دیگر کمتر است و همین امر باعث شده است که از فوم های سخت پلی یورتان برای کاربردهای عایق بیشتر استفاده گردد.
پخش توده‌ای از حباب‌های گاز در یک محیط مایع و یا جامد، فوم نامیده می‌شود. فوم جامد را اسفنج یا ابر نیز می‌نامند. در واقع فوم‌ها توزیعی از گازها در مایعات یا جامدات هستند. فوم‌ها موارد کاربرد بسیاری دارند از جمله در ساختمان‌ها به عنوان عایق حرارت و صدا، عایقبندی لوله‌های انتقال سیالات، بسته‌بندی قطعات و لوازم الکتریکی. علاوه بر این فوم‌ها به دلیل دانسیته‌ی بسیار پایینشان در ساخت و ساز مورد توجه هستند.
تقریباً از تمام پلیمرها امکان تهیه فوم وجود دارد، ولی بدلیل سهولت در امر تولید، سادگی دستگاه‌های مورد نیاز و مرغوبیت کیفی فوم‌های تهیه شده، فوم‌های پلی‌یورتان بر سایر فوم‌های تهیه شده از دیگر پلیمرها برتری داشته و مورد استفاده‌ی بیشتری دارند.
مواد اولیه فوم های سرد پلی یورتان مانند سایر انواع فوم پلی یورتان شامل پلی ال و ایزوسیانات می باشد. ایزوسیانات‌های رایج مورد استفاده در فوم پلی‌یورتان معمولاً از دو نوع زیر هستند:
تولوئن دی ایزوسیانات(TDI) که مایعی بیرنگ با نقطه جوش ۱۳۰ درجه سانتیگراد است و مخلوطی است از ایزومرهای ۲ و ۴ تولوئن دی ایزوسیانات(۸۰%) و ۲ و ۶ تولوئن دی ایزوسیانات(۲۰%). TDI در حجم بالا برای تولید فوم‌های نرم بکار می‌رود. فشار بخار TDI در دمای محیط حدود ^۲-۱۰*۳/۲ میلیمتر جیوه است و تنفس آن باعث تنگی نفس می‌شود.
۲و۴و´۴ دی فنیل متان دی‌ایزوسیانات(MDI) که در تهیه فوم‌های سخت به کار می‌رود. این منومر در ۲۵ درجه سانتیگراد فشار بخاری در حدود ^۵-۱۰ میلیمتر جیوه دارد و حریک کنندگی آن کمتر از TDI است. به طور کلی هنگام کار با این مواد لازم است از تهویه مناسب استفاده شده و واکنش در زیر هود انجام گیرد.
شکل ‏۲‑۷: انواع ساختارهای ایزوسیانات
نوع ایزوسیانات به کار رفته در تولید فوم سرد از نوع MDI می باشد. در صنعت فوم‌های پلی یورتان نرم و انعطاف پذیر فوم دیگری به نام فوم گرم نیز داریم که ایزوسیانات به کار رفته در تولید آن از نوع TDI می باشد. به دلیل حضور ماده سمی تولوئن در ساختار ایزوسیانات فوم گرم و نیاز به حرارت دهی مواداولیه در حین تولید، فرایند تولید فوم گرم برای سلامتی پرسنل تولید بسیار مضر بوده و ترجیح صنعت به استفاده از فوم های سرد پلی یورتان می باشد.
در فوم سرد میزان سفتی و نرمی تا حدودی به نسبت وزنی ایزوسیانات به پلی ال تزریقی بستگی دارد. به گونه ای که با بالا بردن میزان ایزوسیانات در رنج خاصی از نسبت ها، فوم سفت تر شده و با پایین آوردن آن فوم نرم تر می گردد. البته این تنها عامل سفتی و نرمی فوم سرد نمی باشد زیرا عوامل دیگری چون دانسیته فوم و ساختار پلی ال نیز در این امر موثر می باشند.حین فرایند تولید فوم، واکنشی میان گروه‌های ایزوسیانات و هیدروکسیل در منومرها اتفاق میافتد:
شکل ‏۲‑۸:واکنش ایزوسیانات و پلی ال
دانسیته فوم‌ها
“یکی از مهمترین مشخصه های هرفومی، دانسیته آن می باشد که باعث تغییر خواص فیزیکی فوم می شود.
به علت ساختار فوم پلی یورتان که به صورت سلول های بسیار نزدیک به هم و فشرده می باشد (و در نتیجه بیشترین میزان مقاومت حرارتی در هر واحد را به ما می دهد). وسایل و تجهیزات گرمایشی- سرمایشی نیز بسیار کارآمدتر بوده و سوخت کمتری مصرف می کنند و نیز فوم پلی‌یورتان در مقایسه با سایر عایق ها دارای پایین ترین قابلیت هدایت حرارتی است.
- بیشتر انواع عایق های فوم شکل، به سختی آتش می گیرند ولی در صورتی که این اتفاق بیفتد، دودی سیاه، غلیظ و سمی تولید می کنند که در بعضی مواقع شامل گاز سیانید هیدروژن که کشنده است، می باشد. خاصیت آتشگیری همه فوم ها، بستگی به درجه احتراق آن ها دارد که آن هم با توجه به نوع فرمولاسیون هر فوم متغیر است. برای جلوگیری از آتشگیری می توان از مواد تاخیر انداز شعله در ترکیب فوم پلی یورتان استفاده کرد.
روش های متداول استفاده از فوم پلی یورتان
استفاده از فوم پلی یورتان به صورت ورقه ای
در این روش فوم پلی یورتان به صورت حجمی در کارخانه تولید می شود و سپس باضخامت مورد نیاز بریده می شود. بدلیل جلوگیری از پخش ذرات کریستالی فوم در هوا و دوام بیشتر فوم، می توان دو طرف این ورقه ها را با بهره گرفتن از کاغذ یا ورقه های آلومینومی پوشش داد. کاربرد این محصول بیشتر به صورت عایق های حرارتی و صوتی بین دیوارها و سقف های کاذب است.
استفاده از فوم پلی یورتان به صورت پانل های فشرده (ساندویچ پانل)
در این روش قطعات کامپوزیتی با پوشش های ورقه ای در دو طرف و فوم پلی یورتان بین ورقه ها در کارخانه تولید می شوند. عامل چسبندگی بین دو ورقه، فوم می باشد و با توجه به موارد مصرف، جنس ورقه ها متفاوت است. ورقه های آهنی گالوانیزه و سیاه و آلومینیومی، متداول ترین پوشش برای ساخت پانل های ساندویچی هستند. با بهره گرفتن از همین روش کانتینر و یا بعضی از ساختمان های پیش ساخته تولید می شوند و نیز از همین روش برای ساخت درهای چوبی (با قابلیت جذب صوت بالا) استفاده می شود.
استفاده به عنوان پرکننده بین درزها و شکاف ها
در این روش مخلوط مواد ترکیبی فوم، پس از خروج از مخزن، به داخل شیارها و شکاف های مورد نظر تزریق می شود و سپس با افزایش حجم باعث انسداد درزها و شکاف‌ها می‌گردد. از این روش برای درزبندی اطراف پنجره ها، درها، درزهای انقطاع و به منظور عایق‌کاری حرارتی، رطوبتی و صوتی استفاده می‌شود.
استفاده به صورت پاشش برروی سطوح
در این روش مواد تشکیل دهنده فوم، از مخازن جداگانه خارج و در یک کلگیّ با هم ترکیب می شوند و به سطح مورد نظر پاشیده می شوند. بیشترین استفاده از این روش- با هدف محافظت از خوردگی سطوح فلزی - در مناطق مرطوب انجام می‌شود. همچنین به دلیل یکپارچگی و پوشش بیشتر سطوح، جایگزین مناسبی برای ورق های پلی یورتان است. ولی به دلیل مشکلات اجرایی و صعوبت استفاده از دستگا ه های تزریق فوم، این روش کمتر به کار می‌رود.
مدلسازی پاسخ حرارتی کامپوزیت در شعله^[۹۸]
مقدمه
زمانیکه یک ماده تحت یک فلاکس حرارتی قرار می‌گیرد دمای اولیه بعنوان تابعی از میزان هدایت حرارتی به ماده و تحت شرایط مرزی افزایش می‌یابد. پاسخ حرارتی برای این نوع گرمایش اولیه و این بازه حرارتی خاص بدون هیچگونه واکنش شیمیایی اتفاق خواهد افتاد. وقتیکه دمای سطح به اندازه کافی افزایش یافت و به مقدار لازم رسید(حدود C°۳۰۰-۲۰۰) رسید؛ واکنش شیمیایی شروع به اتفاق میافتد و رزین شروع به تخریب میکند و تبدیل به گاز خواهد شد. این گازها درون ساختار متخلخل ذغال باعث هدایت حرات درون منطقه واکنش می‌شوند. بطور همزمان ماده تحت انبساط و انقباض حرارتی-شیمیایی قرار می‌گیرد. با گذشت زمان و پیشرفت فرایند، ناحیه پیرولیز گسترده‌تر می‌شود و به نواحی دیگر نفوذ می‌کند. با مصرف مواد فعال موجود در سطح، بقایای خنثی حاوی گازهای تجزیه به جا می‌گذارد.
با افزایش مقدار انرژی دریافتی توسط نمونه، کربن باقیمانده از واکنش پیرولیز با پرکننده سیلیکا (در کامپوزیت‌های پرشده با شیشه) در دماهای بالاتر از C°۱۰۰۰ واکنش خواهد داد.

از آنجا که قیمت سهام شرکت های مختلف با هم تفاوت دارند، درآمد هر سهم (EPS) که امکان مقایسه وضعیت سهام یک شرکت با سایر شرکت ها را فراهم می کند از اهمیت زیادی برخوردار است.
برای مقایسه سود آوری شرکت ها با یکدیگر از نسبت قیمت به سود هر سهم یاP/E استفاده می شود.

همچنین نسبت P به E بیانگر مدت زمان بازگشت اصل سرمایه از محل سودهای تحصیل شده شرکت است.
هرچه این نسبت کمتر باشد بیانگر بازده بیشتر سهام شرکت خواهد بود. البته باید توجه داشت نسبت درآمد به قیمت یکی از فاکتورهای تصمیم گیری برای خرید سهام است و باید در کنار عوامل دیگر مورد ارزیابی قرار گیرد.
ثبات نسبی سودآوری سود هر سهم عامل مهمی در انتخاب سهام برای سرمایه گذاری است اما استناد به سود هر سهم در یک سال خاص مبنای مناسبی برای ارزیابی سهام نیست زیرا ممکن است سود سال بعد کمتر و یا بیشتر باشد.
معیار مهمی که در استفاده از نسبت بازده جاری سهام باید مد نظر قرار گیرد قدرت نسبی سود آوری هر سهم در سال های مختلف است.
هر چه میزان انحراف سود آوری سال های گذشته با سودهای احتمالی سال آینده بیشتر باشد، ریسک سهم بالاتر خواهد بود و بر عکس هر چه روند سود دهی سال های گذشته و آتی از ثبات بیشتری برخوردار باشد ریسک سرمایه گذاری بر روی آن سهم کمتر خواهد بود.
۲-۲-۱۴- تعریف سرمایه‌گذاری
تعریف ساده، اما فراگیر از سرمایه‌گذاری عبارت است از،” به تعویق انداختن مصرف فعلی برای دستیابی به مصرف بیشتر در آینده". صندوق‌های بازنشستگی نمونه‌هایی هستند که مصرف را به تعویق می‌اندازند. هنگامی که کارکنان تمام دستمزد خود را در زمان حاضر دریافت نمی‌کنند، و بخشی از آن را در صندوق بازنشستگی نگه‌داری می‌کنند، در واقع مصرف خود را به تعویق می‌اندازند. به همین شیوه، هنگامی که افراد سهام یا دیگر دارایی‌های مالی می‌خرند، در حال به تعویق انداختن مصرف هستند، یعنی سرمایه‌گذاری می‌کنند. خرید خانه ( بخشی از بهای خرید نقدی و بخشی دیگر با دریافت وام پرداخت می‌شود) به جای اجاره خانه (فقط بخش نقدی بهای خرید به عنوان ودیعه اجاره پرداخت شود و وامی دریافت نشود) را می‌توان به همین‌گونه تفسیر نمود. چون، عمر خانه بیشتر از مدت زمان پرداخت وام خرید خانه است، بخشی از پرداختهای فعلی بهای خرید بابت استفاده از خانه‌ی مسکونی در سالهای آینده است. یعنی، اجاره کردن باعث افزایش مصرف زمان حال، و کاهش مصرف در آینده می‌شود.
بنابراین، سرمایه‌گذاری دامنه وسیعی از فعالیتها را در بر می‌گیرد و شامل سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مالی قابل دادوستد و غیرقابل دادوستد است. در مطالب حاضر، منظور از “سرمایه‌گذاری” سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مالی به خصوص اوراق بهادار قابل دادوستدی است که توسط دولتها یا شرکتها منتشر می‌شود. اوراق بهادار قابل دادوستد دارایی‌های مالی‌ای هستند که به آسانی و با حداقل هزینه در بازارهای مالی انسجام‌یافته قابل خرید و فروش هستند. سرمایه‌گذاری روشی برای حفظ ارزش پول و کسب عایدی می‌باشد. به هر حال، دو ویژگی اصلی سرمایه‌گذاری؛ زمان و ریسک است. از دست دادن منافع در حال حاضر قطعی و مبلغ آن معین است. اما، پاداش سرمایه‌گذاری مربوط به آینده است و مبلغ آن اغلب نامشخص است.
در واقع سرمایه‌گذاری خرید اقلام دارایی و یا‌ ‌‌‌اوراق بهاداری است که با گذشت زمان منجر به ایجاد درآمد و افزایش ارزش برای سرمایه‌گذار خواهد شد. از این رو، هنگامی که  فرد یک ورقه بهادار را خریداری می‌کند، سرمایه‌گذاری صورت پذیرفته ‌است، اما خرید یک خانه به قصد سکونت سرمایه‌گذاری محسوب نمی‌شود. چرا که خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، بازده معینی در طی زمان برای ما به وجود نمی‌آورد، اما خرید ورقه‌ بهادار به‌طور بالقوه دارای بازده است.
هر فردی که در بازارهای مالی سرمایه‌گذاری می‌کند دارای هدف مشخصی است. او برای بدست‌آوردن سود و کسب منافع بیشتر در این بازار گام می‌نهد. در حقیقت شخص سرمایه‌گذار به امید بدست‌آوردن ارزشی در زمان آینده از ارزش‌های کنونی چشم‌پوشی می کند. اگر عوامل ترغیب‌کننده برای سرمایه‌گذاری وجود نداشته باشد، افراد به‌طور معمول مصرف کنونی را به مصرف آینده ترجیح می‌دهند. بنابراین فرد سرمایه‌گذار باید از سرمایه‌گذاری کنونی خود انتظار بدست‌آوردن بازده مثبت داشته باشد و بهره‌مندی از ثروت و فرصت‌های مصرف در آینده ترغیب‌کننده وی خواهد بود.
۲-۲-۱۵- نقد شوندگی
نقد شوندگی دارایی مالی به معنای امکان تبدیل سریع آن به پول نقد و یا به عبارت ساده تر امکان فروش سریع سهام است.
هر قدر بتوان سهمی را سریعتر به فروش رساند، قابلیت نقد شوندگی آن بیشتر است.
اوراق بهادار که به طور روزانه و به دفعات مکرر معامله می شوند نسبت به اوراق بهاداری که با تعداد محدود و دفعات کم گردش دارند، قابلیت نقد شوندگی بیشتری و در نهایت ریسک کمتری دارد.
از سوی دیگر یکی از عواملی که موجب می شود تا سرمایه گذاری با پذیرفتن مخاطرات موجود اقدام به سرمایه گذاری در بازار اوراق بهادار کنند، نقد شوندگی بالای این بازار نسبت به سایر فرصت های سرمایه گذاری است.
۲-۲-۱۶- درصد سهام شناور آزاد
سهام شناور آزاد، بخشی از سهام شرکت است که در اختیار سهام داران غیر راهبری، دارندگان کمتر از پنج درصد سهام
شرکت قرار دارد و احتمال عرضه آن در بازار زیاد است. قابلیت نقد شوندگی سهام تا حدود زیادی به تعداد سهام در دست عموم بستگی دارد.
هر چه این نسبت بیشتر باشد حجم و سرعت گردش معاملات افزایش خواهد یافت و به تبع آن قیمت منصفانه و معقول در بازار برای سهام مورد نظر تعیین می شود.
۲-۲-۱۷- ترکیب سهامداران
ترکیب سهامداران که در واقع تعیین کننده ترکیب هیات مدیره شرکت است، می تواند به نفع گروه خاصی از سهامداران باشد.
در شرکت هایی که همه اعضای هیات مدیره آن منتخب سهامداران عمده هستند ممکن است تصمیماتی اتخاذ شود که
بیشتر در راستای اهداف سهامداران عمده است.
به عبارت دیگر ترکیب سهامداری و ساختار مالکیت نیز از مواردی است که باید مورد توجه سرمایه گذاران قرار گیرد.
۲-۲-۱۸- اطلاع رسانی توسط شرکت ها
یکی دیگر از عواملی که تاثیر قابل توجه بر قیمت سهام شرکت ها و تصمیم گیری برای خرید آن دارد، وضعیت اطلاع رسانی شرکت هاست.اطلاعات مبنای تصمیم گیری برای خرید اوراق بهادار است و تصمیم درست مستلزم در اختیار داشتن اطلاعات دقیق و به موقع است. قانون بازار اوراق بهادار شرکت پذیرفته شده در بورس را موظف کرده است تا اخبار و اطلاعات موثر بر قیمت و تصمیم سرمایه گذاران را در اسرع وقت به اطلاع بازار برساند.
۲-۲-۱۹- نوع شرکت و صنعت
شرایط اقتصادی کشور و سیاست های اعمال شده توسط تصمیم گیرندگان اقتصادی بر صنایع مختلف تاثیرات متفاوت میگذارد و می تواند موجب رونق یا رکود آنان شود.
همچنین تقاضای بازار برای تولیدات و خدمات شرکت ها روند سودآوری آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
بنابراین ساختار فعالیت شرکت و همچنین صنعتی که شرکت در آن فعالیت می کند از موارد مهم در تصمیم گیری است.
۲-۲-۲۰- عوامل کلان اقتصادی و سیاسی
رویدادهای اجتماعی و سیاسی و پیش بینی تاثیر هر یک از آنها بر اقتصاد کشور و همچنین عوامل اقتصاد کلان می تواند
در تصمیم سهامدار در خرید و فروش سهام شرکت نقش عمده ای داشته باشد.این عوامل طیف وسیعی از موارد را شامل می شوند و بسیار متنوع هستند.
عواملی مانند نرخ تورم، نرخ بیکاری، اشتغال، توزیع درآمد، بروز تنش میان دولت ها، رخدادهای مهم سیاسی و … از عوامل مهم اقتصادی و سیاسی هستند که بر وضعیت بازار سهام تاثیر دارند.

بخش سوم
۲-۳-فرایند تحلیل شبکه ای فازی
۲-۳-۱- مقدمه
در فرایند تحلیل سلسله مراتبی وابستگی ها بصورت خطی(یعنی از بالا به پایین و یا بالعکس)است.حال اگر وابستگی دو طرفه باشد یعنی وزن شاخص ها به گزینه ها و وزن گزینه ها به شاخص ها وابسته باشد،مساله از حالت سلسله مراتبی خارج شده و تشکیل یک شبکه یا سیستم غیر خطی را می دهد که در این صورت نمی توان از قوانین و فرمول هایAHP استفاده کرد.در این حالت برای محاسبه وزن عناصر باید ازANPاستفاده کرد که توسط ساعتی در سال ۱۹۹۴ ارائه شد.
در شکل زیر نمونه ای از یک فرایند سلسله مراتبی و یک شبکه نشان داده شده است.چنانچه ملاحظه می شود در حالت سلسله مراتبی ارتباط،یک طرفه بوده در حالی که در شبکه ممکن است یک عنصر بر عناصر دیگر در هر جهت و یا حتی بر خودش هم تاثیر داشته باشد.
شکل ۲- ۱- تفاوت در شکل شبکه با سلسله مراتب
در AHP،وزن نسبی نهایی یک گزینه از مجموع تسهیم به نسبت وزن معیارها به گزینه ها بدست می آید.به عبارت دیگر ابتدا سهم(وزن)شاخص ها و زیر شاخص ها مشخص شده وسپس سهم(وزن)هر گزینه از شاخص مشخص می شود که مجموع این وزن ها،وزن نهایی هر گزینه را نشان می دهد.این حالت را،یک حالت خطی و یا ارتباط یک طرفه یا سلسله مراتبی می نامیم.چنانچه ارتباطات چند طرفه بوده یعنی نه تنهاAبهB وابسته باشد،بلکهBنیز ازA تاثیر پذیر باشد(یا وابستگی داشته باشد)در این صورت مساله از حالت خطی خارج شده و مجموع تسهیم به نسبت نمی تواند برای محاسبه رتبه نهایی گزینه ها استفاده شود.در این صورت مساله حالت مساله غیر خطی یا شبکه پیدا می کند که روش حل خاص خود را داراست.
۲-۳-۲- تعریف فرایند تحلیل شبکه ای
فرایند تحلیل شبکه ایANP یک شکل عمومی از فرایند تحلیل سلسله مراتبیAHP است که در تجزیه و تحلیل تصمیم گیری چند معیاره مورد استفاده قرار می گیرد.AHP مشکل تصمیم را به یک سلسله مراتب با یک هدف،معیار تصمیم و متغیرها ساختار بندی می نماید،در حالی کهANP آن مشکل را به عنوان یک شبکه ساختار بندی می کند.هر دوی آنها سپس از یک سیستم مقایسات زوجی برای اندازه گیری وزن اجزای ساختار،و در نهایت برای رتبه بندی متغیرها در تصمیم استفاده می کنند.
۲-۳-۳-سلسله مراتب در مقابل شبکه
درAHP،هر عنصر در سلسله مراتب مستقل از سایرین در نظر گرفته می شود.معیارهای تصمیم نیز مستقل از یکدیگر در نظر گرفته می شوند.همچنین گزینه ها نیز مستقل از معیارهای تصمیم و از یکدیگر در نظر گرفته می شوند.اما در دنیای واقعی در بسیاری از موارد،وابستگی متقابل بین گزینه ها و معیارها وجود دارد.ANP نیاز به وابستگی متقابل بین عناصر ندارد،بنابراین می تواند به عنوان یک ابزار اثر بخش در این موارد مورد استفاده قرار بگیرد.

تمایل به توصیه و انتقاد پذیری و بهره گیری از نظرات و پیشنهادات

.۸۹۸

همانطور که مندرجات جدول نشان می دهد کل پرسشنامه و ابعاد آن از پایایی قابل قبولی برخوردارند.
برای کل پرسشنامه نیز پایایی ۹۷۱/۰ بدست آمد که نشان از پایایی بالای پرسشنامه تحقیق دارد.

۳-۴- قلمرو تحقیق
۳-۴-۱- قلمرو مکانی
این پژوهش در شهر تهران انجام می شود و مشتریان شعب سرپرستی مرکز بانک ملی در این شهرمورد مطالعه قرار می گیرند.
۳-۴-۲- قلمرو زمانی
این پژوهش در فاصله زمانی اسفندماه ۱۳۹۲ تا شهریورماه ۱۳۹۳ انجام می شود.
۳-۵-جامعه آماری پژوهش
جامعه آماری مورد بررسی این پژوهش شامل کلیه مشتریان شعب سرپرستی بانک ملی در شهر تهران در سال ۱۳۹۳ هستند.
۳-۶-حجم نمونه
از آنجا که بهترین برآورد ما از ارزش یک جمعیت از نمونه بدست می‌آید و از سوی دیگر، ما فقط یک نمونه داریم، لذا نتایج تحقیق ممکن است دارای درصدی خطا باشد. فاصله اطمینان اطلاعاتی پیرامون مقدار خطای احتمالی، در اختیار می‌گذارد که آنرا “خطای نمونه‌گیری” می‌نامند( کوزبی^[۲۱۴] ، ۲۰۰۳: ۱۰۶). بنابراین، مهمترین عامل تعیین کننده حجم نمونه، فاصله اطمینان مورد نیاز برای یافته‌هاست که معرف دقت برآورد پارامترهای جامعه کل از طریق آماره‌های نمونه است. بنابراین هر چقدر نمونه بزرگتر باشد، نتایج برآورد بهتری از جمعیت مورد نظرند و فاصله اطمینان کوچکتر خواهد شد عنصر مهم دیگر در انتخاب حجم نمونه تعداد خرده گروه‌های مورد نیاز برای تحلیل است. هر چند تعداد این خرده گروه‌ها بیشتر باشد، نمونه کل مورد نیاز نیز بزرگتر است( کوزبی^[۲۱۵] ، ۲۰۰۳: ۱۰۷ و گورارد^[۲۱۶]، ۲۰۰۴: ۶۲-۶۴).
با توجه به نکات ذکر شده در بالا، به منظور تعیین حجم نمونه مقتضی برای تحقیق با توجه به جمعیت جامعه آماری، حجم نمونه در سطح معناداری ۹۵ درصد و خطای نمونه‌گیری ۰۵۵/۰% از فرمول کوکران استفاده شد (رفیع پور،۱۳۷۴: ۳۸۳).
=۱.۹۶*۱.۹۶*۰.۵*۰.۵/۰.۵ ۵*۰.۵۵=۳۱۸
t=1/96
p=0/50
q=0/50
N=نامعلوم
d= 0.055
P مقدار احتمال داشتن و q مقدار احتمال نداشتن است در این تحقیق P یعنی داشتن مدیریت ارتباط با مشتری به صورت مطلوب و q نداشتن مدیریت ارتباط با مشتری به صورت مطلوب ، از این رو ۳۱۸ نفر از مشتریان شعب سرپرستی بانک ملی مورد مطالعه قرار می گیرند. d خطای نسبی است با توجه به اینکه می توان آن را۱۰ تا ۲۵ درصد از p  در نظر گرفت(رفیعی و همکاران ، ۱۳۸۷) ما آن را بصورت ۱۱ درصد از p یعنی ۰۵۵/۰ در نظر گرفتیم. از این رو بنا بر فرمول فوق حجم نمونه ۳۱۸ نفر محاسبه شد. ما با احتساب ریزش ۳۷۰ نفر توزیع کردیم که ۳۴۳ نفر به طور صحیح پرسشنامه را تکمیل کردند در نتیجه همه ۳۴۳ پرسشنامه صحیح را مورد محاسبات آماری قرار گرفت .
۳-۷- روش نمونه گیری
هنگامیکه بررسی کل مجموعه امکان پذیر نباشد، نمونه کوچکتری که نماینده گروه بزرگتر باشد انتخاب می گردد(رینولدس^[۲۱۷]، ۱۹۷۷: ۱۵۶). نمونه، رشته‌ منتخبی از عناصر یا واحدهاست که از کل همه‌ عناصر جامعه‌ آماری برگرفته شده است و دلیل عمده انجام نمونه‌گیری، صرفه جویی در زمان و هزینه برای محقق است. همچنین نمونه گیری میان بری مفید است که به نتایجی منجر می‌شود که صحت آنها به همان اندازه‌ای است که در صورت مطالعه کل جامعه آماری بدست می‌آمد (بیکر،۱۳۷۷: ۱۷۱؛ گورارد^[۲۱۸] ، ۲۰۰۴: ۵۷). تئوری آماری به ما اجازه می‌دهد که بر اساس داده‌های بدست آمده از نمونه، ویژگیها و پارامترهای جمعیت کل را استنباط کنیم (کوزبی^[۲۱۹]، ۲۰۰۳: ۱۰۶).
از آنجا که در این تحقیق چارچوب نمونه‌ جامعه‌ آماری در دست است، بنابراین نمونه‌گیری ما از نوع تصادفی است که امکان انتخاب یک نمونه‌ دقیق‌تر و معرف‌تر را می‌دهد. در نمونه‌گیری تصادفی، هر یک از واحدهای تشکیل دهنده جمعیت برای وارد شدن در نمونه از یک احتمال معین، برابر یا نابرابر، ولی نامساوی با صفر برخوردار است (سرایی،۱۳۷۳: ۱۰). روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع تصادفی ساده است. نمونه‌گیری تصادفی دارای دو مزیت است: ۱) از خطای سیستماتیک که ممکن است از انتخاب نمونه توسط خود محقق ناشی شود مصون است؛ ۲) استفاده از خطای نمونه‌گیری برای برآورد فاصله اطمینان تنها در نمونه‌های تصادفی ممکن است (دواس، ۱۳۸۳ : ۶۸).
۳-۸-روش تجزیه و تحلیل داده‌ها
تحلیل داده ‌ها شرط لازم برای نتیجه گیری و ارائه یافته‌های تحقیق است. در پیمایش داده‌ها را دوباره تنظیم می کنند تا داده‌های مشابه در یک دسته قرار گیرند و متغیرهای هر پاسخگو را یکجا جمع کنند. به عبارت دیگر، هدف از تحلیل داده‌ها تبدیل توده بی‌شکل شواهد به یافته‌های قطعی و خالص است و محقق در این مرحله به دنبال تأیید فرضیه‌ها، دقیقترین الگو در میان متغیرها و محکمترین رابطه میان متغیرهای خاص است (بیکر،۱۳۷۷).
نحوه تحلیل داده‌ها بستگی به این دارد که در پی شناخت چه چیزی هستیم. در مجموع، سه عامل مؤثر بر نحوه تحلیل داده‌ها داریم: ۱) تعداد متغیرهای تحقیق؛ ۲) سطح سنجش متغیرها؛ ۳) استفاده از داده‌های برای مقاصد توصیفی یا استنباطی (دواس،۱۳۸۳).
تحلیل آماری در دو سطح انجام می‌گیرد:
۱) سطح توصیف که در آن داده‌های بدست آمده در مورد هر کدام از متغیرها بصورت جداول توزیع فراوانی تنظیم شده و از طریق آمار‌های توصیفی، توصیف می‌شود؛
۲) سطح تبیین که در آن تغییرات یا واریانس متغیر وابسته از طریق تغییرات متغیر یا متغیرهای مستقل توضیح داده می‌شود (ساعی،۱۳۸۱).
تجزیه و تحلیل داده‌ها در این پژوهش با بهره گرفتن از نرم‌افزار SPSS و در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. توصیف داده‌ها با بهره گرفتن از آماره‌های توصیفی (جداول فراوانی و درصد) انجام شد سپس بعد از بررسی نرمال بودن یا نرمال نبودن متغیرها از طریق آزمون کولموگروف اسمیرنوف چون توزیع متغیرها نرمال بود از آزمون های پارامتری T تک متغیره ، همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره برای تحلیل داده ها استفاده شد.
۴-۱-مقدمه
هدف اصلی هر تحقیق پاسخ به سؤالها و فرضیههایی است که محقق برای شناسایی واقعیتهای بیرونی طراحی کرده است. امروزه در بیشتر تحقیقاتی که متکی بر اطلاعات جمع آوری شده از موضوع مورد تحقیق می باشد؛ تجزیه و تحلیل اطلاعات از اصلی ترین و مهمترین بخشهای تحقیق محسوب می شود. داده های خام با بهره گرفتن از فنون آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و پس از پردازش به شکل اطلاعات در اختیار استفادهکنندگان قرار می گیرند. در این تحقیق نیز برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده ابتدا در سطح توصیفی با بهره گرفتن از شاخص های آماری به توصیف و تلخیص ویژگیهای جمعیت شناختی افراد نمونه در تحقیق شامل جنس ، سن ، وضعیت تأهل ، سطح تحصیلات و وضعیت اشتغال پرداخته می شود. در ادامه به منظور بررسی صحت و سقم فرضیه ها و روابط بین متغیر های تحقیق از آزمون های T تک متغیره ، همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چند متغیره و برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف با بهره گرفتن از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ استفاده شد.
۴-۲- آمار توصیفی

توزیع پاسخگویان بر حسب جنس

فراوانی

درصد

درصد معتبر

درصد تجمعی

مرد

موارد مصرف پلی‌آمید
در صنایع غذایی در بسته‌بندی فراورده‌های گوشتی شامل سوسیس، کالباس و همچنین فیلم‌های چند لایه‌ای که در آن‌ها نفوذپذیری نسبت به گازها مهم باشد کاربرد دارد.
۲-۴-۶٫ پلی وینیل کلراید (PVC)
نقطه ذوب و دمای تبدیل شیشه ­ای آن ۷۵ تا ۱۰۵ درجه سانتی‌گراد است. معمولاً لوله‌ها از این جنس‌اند و همچنین مواد اولیه پلاستیک­‌هایی که روی ظروف غذا می‌کشند و بطری­‌های روغن مایع از پلی­ویلین کلراید تهیه می­شوند. این گونه از پلاستیک به هیچ وجه نباید نزدیک حرارت در هنگام پخت غذا شوند چرا که گرما باعث آزاد شدن مواد شیمیایی درون PVC شده و به درون مواد غذایی در حال پخت نفوذ می­‌کند که باعث اختلالات هورمونی می‌­شوند. هرگز نباید مواد غذایی با روکش پلاستیکی از جنس PVC در مایکروویو قرار گیرد. PVC ها به راحتی بازیافت نمی­شوند. با شعله زرد رنگ و با حاشیه سبز می­‌سوزد و پس از جدا شدن از شعله خاموش می­‌شود و بوی حاصل از سوختن آن زننده است. pH بخار حاصل از سوختن آن ۰ تا ۱ است.
موارد مصرف پلی‌وینیل کلراید
موارد مصرف پلی وینیل کلراید در صنایع غذایی در بسته‌بندی روغن و فیلم‌­هایی جهت پوشش مواد غذایی است. تمام اسباب‌بازی‌ها از جنس PVC می‌­باشد. در صنایع دارویی به عنوان بیلیستر قرص‌ها کاربرد دارد. پلی­وینیل کلراید پلیمری سخت و شفاف بوده و مقاومت خوبی نسبت به نفوذ گازها و بخار آب دارد. برای کاهش شکنندگی و سختی PVC آن را با روغن‌های نرم کننده که اکثراً از مشتقات فتالات‌ها هستند، مخلوط می­‌کنند .امروزه به دلیل اثرات سرطان‌زایی مشتقات فتالات­ها و با توجه به مسائل زیست محیطی مصرف PVC توسط سازمان جهانی غذا در صنعت غذایی محدود شده است. اما بدترین­‌ها همان کیسه نایلونی خرید و ظروف یک‌بارمصرف بودند که هم سمی­اند و هم بازیافتشان سخت است. اما این بدترین­‌ها متاسفانه در شمار بیشترین­‌ها هم هستند ( ارومیه ای، ۱۳۹۰).

۲-۵٫ ماشین اکسترودر^[۲۸]
یکی از متداول­ترین و مقرون به صرفه­ترین روش­های شکل­دهی پلیمرها استفاده از اکسترودر است. اکسترودر قلب تمامی فرایندهای اکستروژن است. این ماشین دارای مارپیچی است که حرکت خود را از یک موتور و یک گیربکس می­گیرد و در سیلندری که به وسیله گرمکن­ها (المنت های حرارتی) گرم می­ شود حرکت می­ کند و مواد اولیه پلیمری از قیف به داخل دستگاه ریخته می­ شود، بعد از ذوب شدن مواد با فشار از درون فرم قالب (Die) عبور کرده و به مرور که سرد شد شکل فرم قالب (دای) را به خود می­گیرد. کیفیت محصول نهایی و راندمان تولید وابستگی زیادی به عملکرد اکسترودر دارد. با بهره گرفتن از دستگاه اکسترودر در صنعت پلیمر می­توان انواع لوله­ها و پروفیل­ها، شیلنگ­ها، نی­های آشامیدنی، سیم و کابل، الیاف و نخ ها، انواع فیلم و نایلکس و ورق و بسیاری چیزهای دیگر را تولید کرد. از اکسترودر در صنایع گوناگون استفاده­های زیادی می­ شود به عنوان مثال می­توان به تولید میله گرد و لوله و پروفیل­های فلزی، ماکارونی و آدامس (در صنایع غذایی) و سرامیک و بتن اشاره کرد.
۲-۵-۱٫ سیستم سخت افزاری اکسترودر
هدف اکسترودر خوراک­دهی مواد به صورت یکنواخت در دما و فشار ثابت به درون دای است. این تعریف سه وظیفه اصلی که بایستی توسط اکسترودر انجام پذیرد را مشخص می­ کند. اولاً بایستی مواد را به صورت یکنواخت درآورد. ثانیاً مواد ورودی به دای بایستی حداقل تغییرات دمایی را نسبت به زمان و مکان در جریان مذاب داشته باشد. ثالثاً بایستی حداقل تغییرات فشار مذاب با زمان را داشته باشد. مهم است که طراحی و عملکرد یک سیستم اکستروژن این سه هدف را برای تولید محصولی با کیفیت پوشش دهد (کانتور، ۲۰۰۶).
اکسترودرها عموماً توسط قطر مارپیچ دسته­بندی و ارزیابی می­شوند. اکسترودرهای تولیدی نوعاً در اندازه ۲ تا ۶ اینچی (۵۰ تا ۱۵۰ میلیمتر) می­باشند. پارامتر کمّی اساسی که توسط قطر اکسترودر تعیین می­گردد، حداکثر ظرفیت (برحسب واحد پوند بر ساعت و یا کیلوگرم بر ساعت) است. حداکثر ظرفیت با توان سوم قطر مارپیچ رابطه دارد و وابسته به حجم موجود درون اکسترودر است. برای یک پلیمر خاص، یک اکسترودر ۲ اینچی می ­تواند ماکزیمم ظرفیت ۱۰۰ پوند بر ساعت داشته باشد، درحالی که یک اکسترودر ۴ اینچی ماکزیمم ظرفیت ۸۰۰ پوند بر ساعت خواهد داشت. بنابراین، ضروریات سیستم مانند ظرفیت مواد، اندازه موتور، میزان سرمایش و فضای مورد نیاز به سرعت با افزایش اندازه مارپیچ افزایش می­یابد. اجزای سخت افزاری اکسترودر را می­توان در پنج بخش دسته بندی کرد (شکل ۲-۸):
سیستم محرکه و انتقال نیرو
سیستم خوراک دهی
سیستم مارپیچ/ماردون
سیستم دای
سیستم تجهیزات اندازه ­گیری و کنترل (کانتور، ۲۰۰۶)
شکل ۲-۸ پنج بخش سخت افزاری اکسترودر
برخی از بخش­های مهم یک اکسترودر در ادامه معرفی می­گردد.
۲-۵-۱-۱٫ سیستم خوراک­دهی
سیستم خوراک­دهی مواد جامد را دریافت کرده و به اکسترودر منتقل می­ کند. ی اصلی محفظه خوراک دستگاه و گلویی خوراک­دهی است. یک سیستم جابجایی مواد (شامل مخزن مواد و سیستم مکش جهت انتقال) می ­تواند مواد خام را به محفظه خوراک دستگاه منتقل کند.
محفظه خوراک دستگاه (شکل ۲-۹) مواد جامد را پیش از ورود آن­ها به ماردون نگه می­دارد. گاهی اوقات یک خشک­کن به محفظه اضافه می­گردد. شکل محفظه بایستی به گونه ­ای طراحی شود تا از گیرکردن مواد درون آن (در هنگام ورود مواد به گلویی خوراک­دهی) جلوگیری شود. به صورت عمومی، محفظه بایستی مدور باشد و اصطکاک با مواد خوراک حداقل گردد (کانتور، ۲۰۰۶).
شکل ۲-۹. نمای اجزاء قیف پر شده با مواد پلاستیکی
گلویی خوراک­دهی در واقع، جزء پیش از ماردون است که زیر محفظه خوراک­دهی قرار دارد. معمولاً درون آن بوسیله سیستم خنک کننده سرد نگه داشته می­ شود. علت آن جلوگیری از چسبندگی پیش از هنگام ذرات جامد به یکدیگر در این ناحیه است. در صورتی که ذرات جامد در پایین محفظه خوراک­دهی به یکدیگر بچسبند، جریان مواد به درون ماردون را سد می کنند. در برخی از موارد، بر روی سطح درونی گلویی خوراک­دهی شیارهایی ماشین­کاری می­ شود. هدف از این شیارها، افزایش نرخ خوراک­دهی به درون ماردون است.
۲-۵-۱-۲٫ سیستم مارپیچ/ ماردون
سیستم مارپیچ/ ماردون (شکل ۲-۱۰) قلب عملیات نامیده می­ شود. این سیستم نه تنها باعث ذوب پلیمر جامد و پمپ شدن آن به درون دای می­ شود، بلکه مذابی یکنواخت و با دما و فشار ثابت آماده می­سازد. هر انحرافی در ترکیب درصد یا نوسانات دمایی یا فشار منجر به تغییرات در محصول نهایی می­گردد (کانتور، ۲۰۰۶).
شکل ۲-۱۰. مارپیچ اکسترودر داخل ماردون
۲-۵-۱-۳٫ مارپیچ
مارپیچ (شکل ۲-۱۱) یک میله استوانه­ای طویل است که دندانه­هایی به صورت مارپیچی اطراف آن ایجاد شده است. بین بخش­های مجاور دندانه­ها کانال قرار دارد. طراحی­های مختلفی برای مارپیچ­ها وجود دارد، اما بیشتر مارپیچ­ها اصولاً دارای سه بخش هستند: خوراک­دهی، انتقال (یا فشرده­سازی) و ناحیه­ی اندازه ­گیری. عمق کانال (یک متغیر مهم در فشرده سازی توسط مارپیچ) عموماً در بخش خوراک­دهی ثابت و بیشترین مقدار است، و در بخش اندازه ­گیری نیز ثابت و کوچک­ترین مقدار است. عمق کانال در طول ناحیه انتقال کاهش می­یابد (کانتور، ۲۰۰۶).
شکل ۲-۱۱. یک مارپیچ اکسترودر
میزان فشرده سازی توسط مارپیچ با نسبت فشرده­سازی به صورت کمّی بیان می­گردد (معادله ۲-۷):
نسبت فشرده­سازی = عمق کانال خوراک­دهی / عمق ناحیه اندازه ­گیری
معادله۲-۷. نسبت فشرده سازی اکستروژن
نسبت فشرده­سازی در بازه ۲:۱ تا ۴:۱، با توجه به نوع پلیمر و دانسیته توده مواد خوراک است. مشخصه مهم هندسی مارپیچ نسبت طول به قطر (L/D) است (معادله ۲-۸):
L/D نسبت = طول ناحیه دندانه­دار مارپیچ / قطر مارپیچ
معادله۲-۸. نسبت L/D در اکستروژن
نسبت طول به قطر در بازه ۱۸:۱ تا ۳۲:۱ قرار دارد و معمول­ترین مقدار ۲۴:۱ است. نسبت طول به قطر بر مبنای تعداد عملیاتی است که مارپیچ انجام می­دهد. برای مثال، نسبت ۲۴:۱ برای سه عملیات استاندارد عادی است: انتقال گرانول­های پلیمر، ذوب کردن و پمپ کردن (تولید فشار برای ورود مواد به دای). عملیات کمتر به مارپیچ کوتاه­تری نیاز خواهد داشت و عملیات بیشتر مانند مخلوط کردن، حذف گاز، نیاز به مارپیچ طولانی­تری خواهد داشت.
مارپیچ با دقت درون ماردون قرار می­گیرد. لقی، فاصله بین نوک دندانه تا دیواره ماردون، معمولاً ۱/۰ درصد قطر مارپیچ است (شکل ۲-۱۲). بنابراین یک مارپیچ با قطر ۴ اینچ دارای لقی ۰۰۴/۰ اینچ است. لقی کمتر از این مقدار منجر به سایش بیش از اندازه نوک دندانه­ها می­گردد، درحالی که مقادر بالاتر لقی ظرفیت ذوب و پمپ کردن مارپیچ را کاهش می­ دهند (کانتور، ۲۰۰۶).
شکل ۲-۱۲. لقی بین شیار و دیواره ماردون
مارپیچ­ها معمولاً از فولاد ۴۱۴۰ ساخته می­شوند. برای پلیمرهای خاص، مخصوصاً پلیمرهایی که نیاز به دمای بالا داشته و یا خورندگی زیادی دارند، آلیاژهای فلزی ویژه مورد استفاده قرار می­گیرد. به علاوه، سخت­کاری نوک دندان­ها یا پوشش کل مارپیچ با یک سخت­کننده می ­تواند عمر مارپیچ را افزایش دهد.
مارپیچ­ها می­توانند جهت انتقال حرارت از طریق سطح مارپیچ دارای هسته توخالی باشند. این مساله از این جهت می ­تواند سودمند باشد که ۵۰ درصد مساحت سطح در تماس با پلیمر مربوط به مارپیچ است. از آن جا که ایجاد اتصالات در انتهای مارپیچ برای سیال انتقال دهنده حرارت و یا گرمکن های الکتریکی پیچیده است، بیشتر مارپیچ­ها خنثی هستند، به این معنی که هیچ سیستم گرمایش یا سرمایشی در آن­ها استفاده نمی­ شود (کانتور، ۲۰۰۶).
۲-۵-۱-۴٫ ماردون
ماردون یک استوانه توخالی است که از گلویی خوراک­دهی تا نوک مارپیچ گسترده شده است. انتهای خروجی ماردون با عنوان هد (Head) نامیده می­ شود. تمامی سطح داخلی ماردون توسط مواد آستری خیلی سخت پوشش داده می­ شود، مانند آلیاژ تنگستن-کاربید. این آستری عمر ماردون را با کاهش سایش، افزایش می­دهد. جایگزین کردن ماردون هزینه زیادی داشته و زمان­بر نیز هست. برای به حداقل رساندن سایش بر روی ماردون و مارپیچ، مهم است که ماردون با مارپیچ و سیستم نیروی محرکه به طور صحیح تنظیم شده باشد. نواحی کنترل دمایی در طول ماردون قرار گرفته­اند. تعداد نواحی وابسته به طول ماردون است. هر ناحیه تقریباً چهار تا پنج برابر قطر مارپیچ، از طول ماردون را کنترل می­ کند (به عنوان مثال برای یک مارپیچ ۳ اینچی، حدود ۱۲ تا ۱۵ اینچ). گرمکن­های آلومینیوم ریخته­گری در بسیاری از کاربردها استفاده می­شوند، اما سیستم­های با دمای بالا نیازمند گرمکن­های سرامیکی هستند. استفاده از سیستم سرمایش در نواحی ماردون تکنیکی متداول است. دمنده­های سرمایش یا سیال انتقال حرارت ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.
قبل انتهای خروجی ماردون و معمولاً در زیر ماردون سوراخی تعبیه شده (rupture disk) (شکل ۲-۱۳) که این وسیله جزء مهمی در جهت ایمنی دستگاه می­باشد. در صورتی که فشار بیش از حد، در هد ایجاد شود، جوشی در آن (rupture disk) شکسته می­ شود، و به پلیمر مذاب اجازه خروج از دستگاه بر روی کف می دهد و فشار اضافی تخلیه می­ شود. از آن جایی که فشار عادی عملکردی می ­تواند به psi 5000 رسیده یا بیشتر از آن گردد و بیشتر ماردون­ها برای فشار تقریبی psi 10000 طراحی می­شوند، فشار ایمنی حدود psi 7000 تا psi 9000 در نظر گرفته می­ شود.
شکل ۲-۱۳. پیکربندی عمومی در انتهای خروکی ماردون شامل سوراخ تعبیه شده (Rupture disk) در بخش پایینی
برخی از مواد اکسترود شده نیازمند ماردون­های دارای منفذ (vented barrel) است (شکل ۲-۱۴). منفذهای ایجاد شده در ماردون این امکان را فراهم می­ کند تا گازهای ناخواسته تولید شده، پیش از خروج از طریق دای، از ماردون خارج شوند. زیرا در صورت خروج از دای منجر به فوم شدن، ایجاد حباب و یا عیوب سطحی در محصول اکسترود شده می­شوند. یک مارپیچ دو مرحله­ ای در عملیات گاز­زدایی استفاده می­ شود. مرحله اول آماده ­سازی مذاب مانند دیگر مارپیچ­های متداول است، درحالی که مرحله دوم برای گاز­زدایی از مذاب فشار روی آن کاهش یافته و سپس آن را به درون دای پمپ می­ کند. تحت شرایط عملیاتی نادرست، مانند فشار هد بیش از اندازه، پلیمر ممکن است از درون منفذ گاز­زدایی با بیرون جریان پیدا کند. می­توان با طراحی مناسب و درست و شرایط عملیاتی صحیح از این مشکل اجتناب کرد (کانتور، ۲۰۰۶).
شکل ۲-۱۴. یک اکسترودر با منفذ گاز­زدایی در ماردون
۲-۵-۱-۵٫ سیستم هد/ دای
سیستم هد/ دای (شکل ۲-۱۵) جریان مذاب را، به محض خروج آن از ماردون، دریافت می­ کند. اجزای این سیستم شامل مجموعه هد، انطباق دهنده، صفحه محافظ (breaker plate)، فیلتر مذاب و دای است.
شکل ۲-۱۵. مجموعه هد و دای

در این زمینه لازم به ذکر است که تا آواخر سال ۱۹۷۰ بر اساس تقکیک کار فعالیت های مختلف به صورت تفکیک شده انجام می شد. ولی کم کم بین فاصله سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ فعالیت­های مختلف در قالب مشاغل، در هم ادغام و مشاغل جامع ایجاد شد و پس ازآن از اواخر ۱۹۸۰ تا سال۱۹۹۰ اوج شکل گیری تیم های کاری عملیاتی در سطوح مختلف سازمان بود. از دهه ۱۹۹۰ به بعد تقریبا ۷۸% کار سازمان­ها بر اساس کار تیمی انجام می شد(سلطانی، پورسینا، ۱۳۸۴: ۷۹). موضوع تیم و کارِ تیمی در جامعه شناسی و تا حدی روان شناسی درخور بحث است. تلاقی این دو زمینه، در روان شناسی اجتماعی است که بیشترین بحث­ها درباره تیم در آن صورت گرفته است (مداحی، ۱۳۶:۱۳۹۰). همکاری و همیاری افراد بشر با یکدیگر پیشینه­ی از بدو آفرینش انسان داشته وچنین اندیشه­ای با رویارویی انسان­ها با مسائل و مشکلات طبیعی تقویت و توسعه یافته و نهادینه شده است (شکیبا مقدم، ۱۳۸۵). به عبارت دیگر، گرایش انسان به همکاری و کار تیمی به سبب رفع نیازهای اساسی و تأمین زندگی سالم اجتماعی می باشد (کوهی، ۷:۱۳۸۸). مطابق تاریخ نگاری­های موجود در ادبیات سازمانی اولین گروه کاری سازمان یافته را می­توان در فروشگاه بزرگ قبلی در بوستون^[۸۷] ۱۸۹۸ یافت. در آن زمان انقلاب صنعتی به فرایندهای کار و شیوه های تولید بر مبنای وظایف انفرادی و نقش­های تخصصی تاکید داشت وتولید انبوه بر فلسفه یک فرد، یک شغل متکی بود و به همین دلیل گروه ­های کاری دیر پا گرفتند اما با گسترش نظریه­ های نوین وتاکید بر مشارکت و تصمیم گیری جمعی، مفهوم گروه سازی و تشکیل گروه ­های پویا برای بهره­وری بیشتر، رسیدن به اهداف، غنی سازی سازمانی و آموزش رفتار مدنی واجتماعی شدن و.. مطرح گردید (نادرُی، آتشپور، ۱۳۸۷ :۲۶۱). در یکی دو دهه ی اخیر، بسیار بر اهمیت کار تیمی برای موفقیت سازمان­ها در کنارعوامل فردی و سازمان تأکید شده همین امر باعث شده مطالعات زیادی در این زمینه صورت­گیرد (سیما اصل و همکاران، ۱۷:۱۳۸۹).

قرن بیست و یکم از هزاره سوم، به عنوان عصر پسامدرن، طلیعه دار بهره گیری وسیع از گروه ها وتیم های کاری است. در این روند خود کنترلی، خود مدیریتی روز به روز قوی­تر و متداول­ترمی­شود (حسینی واحمدی، ۳۲:۱۳۶۴). در دو دهه اخیر، سازمان­ها به طور معناداری تغیر کرده ­اند، دارای ویژگی­های از یک طرف غیر متمرکز و از طرف دیگرجهانی هستند و با بهره گرفتن از تکنولوژی­های اطلاعاتی و رهبری کار خود را تسهیل می­ کنند یکی از این تغیرات، تغیر از کار به صورت انفرادی به کار تیمی است (اندرسون، برچ^[۸۸]،۲۰۰۳، ترجمه نادری، آتشپور، ۲۷۶:۱۳۸۷). شاید نمونۀ بارز کار تیمی در قرآن کریم، همکاری هارون با موسی (ع) باشد، آنجا که از محضر الهی مسئلت می­ کند که هارون (ع) را به منزلۀ همراه و کمک او برای ماموریت دعوت به توحید بفرستد. در قلمرو علم و پژوهش­های علمی، ابتدای عمر بشر به کار فردی در کسب دانش گذشت، اما با گسترش دامنۀ علم و سپس تخصصی شدن آن، ارتباطات نیز ضرورت وگسترش می­یابند. نیاز به همکاری از جانب تخصص­های دیگر از یک سو و لزوم به پایان رساندن سریع­تر طرح­ها و پژوهش­ها ازسوی دیگر، ضرورت گرایش به گروه را آشکارترساخت.با این همه، آمار کار گروهی در جامعۀ ایرانی بسیار پایین است. در کشور ما این مسئله بدان گونه که می­بایست جا­نیفتاد و کار گروهی ضعیف جلوه کرده و هم اکنون نیز چندان هواخواه ندارد (مداحی، ۱۳۳:۱۳۹۰). علاوه بر رشد و گسترش تیم­های کنترل کیفی در ژاپن، دو حادثه دیگر باعث شد که تیم­های کاری بطور وسیع مورد استفاده قرارگیرند. این دو حادثه نتایج مطالعات هاثورن(ظهور مکتب روابط انسانی در مدیریت) و تجربیات اروپائیان از گروه ­های مستقل کاری بود. تا قبل از آن تیم های کاری صرفاً در حوزه ­های ورزشی و نظامی مورد استفاده قرارمی گرفتند. بعد از آن دو حادثه کم کم شوق استفاده از تیم­های کاری فروکش کرد تا این که در دهه ۱۹۸۰ تیم­های کاری مجدداً توجه صاحب نظران را به خود جلب کرد و تحقیقاتی دراین زمینه به ثمر رسید(حبیبی، ۱۳:۱۳۸۳). تیم­ها به منزله ابتدایی ترین واحدهای سازمان به حساب می­آیند و کار تیمی قبل از صنعتی شدن، یکی از اجزای اساسی اقتصاد خانگی محسوب می­شد. همه اعضای خانواده مجبور بودند یا در مزرعه یا در عرصه صنعت آن زمان کار کنند(رضایی، ۱۵:۱۳۸۸).
۲۱-۲٫ خصوصیات کلیدی تیم­ها
از دیدگاه تامپسون^[۸۹] (۲۰۰۲) برای تیم­ها پنج خصوصیت کلیدی تعریف می­ شود.
نخست؛ تیم ها برای دستیابی به یک هدف مشترک به وجود می­آیند، تیم ها خروجی­هایی تولید می­ کنند که اعضاء مسؤولیت جمعی در قبال آن داشته و به صورت جمعی پاداش می­گیرند.
دوم؛ اعضای تیم برای دستیابی به اهداف مشترک به یکدیگر وابسته­اند، و به هم وابستگی نشانه کار تیمی است.
سوم؛ تیم در طی زمان، نسبتاً پایدار است. در طول یک مدت زمان طولانی که برای رسیدن به اهداف کفایت می­ کند اعضای تیم از ثبات برخوردار هستد.
چهارم؛ اعضای تیم قدرت و اختیار مدیریت کار خود و فرایندهای درونی کار تیم را دارا هستند. اعضای آنها قادرند شیوه ی انجام کار خویش را مشخص کنند.
در نهایت تیم­ها در زمینه­ یک سیستم بزرگتر اجتماعی فعالیت می­ کنند. آنها در یک سازمان بزرگتر و در کنار سایر تیم ها کار خود را انجام می­ دهند و به علاوه اغلب برای جذب منابع به محیط خارج از تیم وابسته هستند و البته این رابطه متقابل است ( حقیقی فرد و همکاران، ۲۵:۱۳۸۷-۲۲).
۲۲-۲٫ اصول انجام کار تیمی
۱-۲۲-۲٫ برداشت
همگروه خود را نه به چشم رقیب، که به چشم کسی ببینید که در مساعی با شما شریک است. اعضایی که به تشریک مساعی اهمیت می­ دهند، سعی دارند یکدیگر را تکمیل کنند و این را به رقابت با یکدیگر ترجیح می­ دهند. آنها خود را گروه واحدی می دانند که با هم همکاری می کنند و هرگز اجازه نمی دهند رقابت در جمع آنها به حدی برسد که به کار گروهی لطمه بزند.
۲-۲۲-۲٫ نگرش
برای آنکه تشریک مساعی را جایگزین رقابت کنید، باید سوء ظن را کنار بگذارید و در مقام حمایت از یکدیگر بر آیید.
۳-۲۲-۲٫ کانون توجه

به جای خود، به تیم توجه کنید.

۴-۲۲-۲٫ نتایج
وقتی با همکارانتان تشریک مساعی می­کنید می توانید کارهای بزرگی صورت بدهید. اما اگر به تنهایی کار کنید، بسیاری از پیروزی­ها دست نیافتنی باقی می­مانند تشریک مشاعی دارای تاثیری مضاعف است بطوری که نه تنها شما، بلکه سایر اعضای گروه از مهارت­ های خود بهتر استفاده می­ کنند (ماکسول،ترجمه قراچی داغی، ۳۷:۱۳۸۵).
گروهی از افراد وقتی تشکیل یک تیم می­ دهند که نسبت به تحقق اهداف عملکرد سطح بالای تیم متعهد می شوند. بدون توجه به اهداف عملکردی، گروه­ ها هرگز به شکل تیم­ها در نمی­آیند. ازاین رو رهبران سازمان­ها می­توانند عملکرد تیم را از طریق ایجاد یک اخلاق عملکرد قوی، به جای صرف برپایی محیطی که تیم را ترقی می­دهد، پرورش دهند. یک ویژگی کلیدی تیم­های دارای سطوح بالا، انضباط است(کاتزنبرگ و اسمیت،۱۹۹۳، ترجمه لحافی و همکاران، ۲۹:۱۳۹۰).
۲۳-۲٫ تقسیم تیم های کاری
امروزه کار تیمی در سازمان­ها از اهمیت بسیاری برخوردار است. اصولا کار تیمی برای سازمان­ها ایجاد وفاداری، پاسخ به نوآوری، انعطاف پذیری و کارائی را به ارمغان می ­آورد. انجام کار تیمی و تعامل در تیم را می توان به عنوان اهرمی برای هم افزایی توانایی­های افراد دانست که با آموزش مهارت­ های کار تیمی می­توانند از مزایای آن بهره­مند شوند به نظر می­رسد بین مهارت­ های کار تیمی افراد و عملکرد آنان همبستگی معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر، عملکرد در افرادی که از مهارت­ های کار تیمی بالاتری برخوردارند بیشتر است (آرامون و همکاران، ۵۶:۱۳۸۸). تیم­های کاری را بر اساس خصوصیات­شان می­توان تقسیم بندی کرد: که یکی از معروفترین تقسیم بندی­ها، تقسیم بندی کولی^[۹۰](۱۹۰۹) که تیم­ها (گروه­ ها) را به صورت گروه ­های اول و دوم تقسیم بندی کرد.
گروه اول: گروه های کوچک با صمیمیت و انسجام زیاد هستند که اکثرا به صورت غیر رسمی تشکیل می­شوند. و مشارکت بین اعضاء، احساس وفاداری و ارزش_های مشترک بین آنها قوی است. مانند خانواده، هم بازی­ها، همکلاسی، وگروه های کاری با سابقه؛ روابط در این گروه­ ها به صورت افقی است و امکان تعامل بین اعضا وجود دارد.
گروه دوم: گروه های رسمی هستند که برای انجام کار شکل می­گیرند. در این گروه­ ها، انسجام بین اعضا وصمیمیت کم­تر بوده و درک متقابل اجتماعی میان آنها ضعیف است و بیشتر دارای روابط رسمی، خشکی و منطقی هستند. در این گروه­ ها روابط کوتاه وموقتی است و روابط ظاهری هستند مانند همکاری یک اداره که روابط میان اعضا در آنها به صورت عمودی است. گروه­هایی که در دسته دوم قرار می گیرند می­کوشند تا برخی از ویژگی­های مثبت گروه های اول را در گروه خود عملیاتی کنند. با اتکا به این خصوصیات مثبت می­توان گروه ­های دوم را افزایش داد. مقایسه گروهای اول و گروه های دوم ( سام آرام، ۱۳۸۳ به نقل از احمدی و حسینی، ۳۳:۱۳۹۰).
جدول(۲-۲) مقایسه گروهای اول و گروه ­های دوم از نظرکولی